خاطرم هست حوالی سال ۸۴ و اوایل دولت احمدینژاد در خبر ویژه کیهان خواندم که جمعی از شیاطین در گعده تصمیمسازی خود چنین گفتهاند:
"سیاست ما باید این باشد که به هر کار دولت ایراد بگیریم، اگر عقب نشست، میگذاریم پای مذبذب بودن رییسجمهور و غیرکارشناسی بودن تصمیمات او و اگر عقبنشینی نکرد، روی دیکتاتوری و لجاجت وی مانور میدهیم".
یادمان نرود که اصلاحطلبان با همین سیاست که خروجی آن پمپاژ ۲۵۰ هزار خبر کذب و منفی بود، پس از پایان ۸ سالِ خسارت بار خاتمی، دوران سیاه شورای شهر اول و مجلس ششم، توانستند پس از ۴ سال از روی کار آمدن دولتی انقلابی، با وجود اقلیت بودن، کشور را گرفتار بحران سیاسی و تبعات تحریمی آن کنند و بعد از ۸ سال از آن زمان، تمام ارکان قدرت (دولت، مجلس، شوراهای شهر) را قبضه نمایند.
عرصه سیاسی، عرصه رفت و برگشت است، در موضع انفعالِ دفاع از عملکرد رییسی نروید، یادآوری خسارات و خیانات دولت بنفش، بازخواست اصلاحطلبان و داغ نگهداشتن درخواست #محاکمه_روحانی -فارغ از آنکه محقق شود یا خیر- کمک میکند به مصون داشتن کشور از شرور آن جریان معلوم الحال.
باید آنقدر مستندات فساد و خیانت این جماعت را یادآور شد که نه تنها طلبکار نشوند، بلکه اصلاحطلب بودن برای آنان و هوادارانشان به مایه ننگ و شرمساری بیشتری بدل گردد.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.