جنگ نیابتی

عربستان به عنوان اولین کشوری که طالبان را به رسمیت شناخته، قصد دارد در قالب جنگ نیابتی همان نقشی را برای طالبان تعریف کند که انصارالله برای ایران ایفاء می‌کند.
با ناکام ماندن مأموریت اصلاح‌طلبان در هل دادن کشور به باتلاق افغانستان، اکنون رژیم سعودی عهده‌دار اجرای آن شده است.
با تحرکات نظامی طالبان و تنش مرزی آن با ایران، بهتر می‌توان به اهداف اقدام تروریستی در حرم رضوی و پیوست عملیات روانی آن در نفرت پراکنی میان دو ملت ایران و افغانستان پی‌برد.
مشغول کردن ایران به طالبان در شرق برای رهاندن اسرائیل در غرب، هدف اصلی تحرکات کنونی و یکی از خروجی‌های نشست اخیر شش‌جانبه در صحرای نقب است.
۱۴۰۱/۲/۶

وضعیت قرمز

وضعیت حجاب (لباس!) دارد به نقطه غیرقابل بازگشت می‌رسد.

فعلا سرمای هوا مانع رؤیت عمق فاجعه‌ست.

کمی که آفتاب بتابد، بوی لجن بلند خواهد شد درحالیکه دیگر هیچ چاره‌ای هم برای آن وجود ندارد.

دشمن وضعیت متزلزل اقتصادی و امنیتی را می‌داند و اینکه دست نظام در برخورد قهری با هنجارشکنان بسته است و از همین روی دارد با سرعت می‌تازاند.

جالب آنکه برای حساسیت‌زدایی و باز ماندن راه هنجارشکنی‌های بیشتر، فعلا مانوری بر اقدامات خود نمی‌دهند.

کمی که جلوتر بروند، آرشیو اقدامات ضدفرهنگی خود را به لایه امنیتی و رسانه‌ای پیوند می‌زنند و این عدم برخورد را می‌گذارند پای ضعف و کنج رینگ بودن نظام و مشت پشت مشت...

چاره یک چیز است: ضدحمله به سرشاخه‌های شبکه فحشا که در کارکردی دوگانه گلادیاتورهای آشوب و اغتشاش نیز هستند.

محاکمه روحانی

خاطرم هست حوالی سال ۸۴ و اوایل دولت احمدی‌نژاد در خبر ویژه کیهان خواندم که جمعی از شیاطین در گعده تصمیم‌سازی خود چنین گفته‌اند:
"سیاست ما باید این باشد که به هر کار دولت ایراد بگیریم، اگر عقب نشست، می‌گذاریم پای مذبذب بودن رییس‌جمهور و غیرکارشناسی بودن تصمیمات او و اگر عقب‌نشینی نکرد، روی دیکتاتوری و لجاجت وی مانور می‌دهیم".

یادمان نرود که اصلاح‌طلبان با همین سیاست که خروجی آن پمپاژ ۲۵۰ هزار خبر کذب و منفی بود، پس از پایان ۸ سالِ خسارت بار خاتمی، دوران سیاه شورای شهر اول و مجلس ششم، توانستند پس از ۴ سال از روی کار آمدن دولتی انقلابی، با وجود اقلیت بودن، کشور را گرفتار بحران سیاسی و تبعات تحریمی آن کنند و بعد از ۸ سال از آن زمان، تمام ارکان قدرت (دولت، مجلس، شوراهای شهر) را قبضه نمایند.

عرصه سیاسی، عرصه رفت و برگشت است، در موضع انفعالِ دفاع از عملکرد رییسی نروید، یادآوری خسارات و خیانات دولت بنفش، بازخواست اصلاح‌طلبان و داغ نگه‌داشتن درخواست #محاکمه_روحانی -فارغ از آنکه محقق شود یا خیر- کمک می‌کند به مصون داشتن کشور از شرور آن جریان معلوم الحال.
باید آنقدر مستندات فساد و خیانت این جماعت را یادآور شد که نه تنها طلبکار نشوند، بلکه اصلاح‌طلب بودن برای آنان و هواداران‌شان به مایه ننگ و شرمساری بیشتری بدل گردد.

اهداف نفاق

اهداف اصلاح‌طالبان به عنوان پادوهای داخلی سرویس‌های بیگانه از مواضع منافقانه خود و نمایش طالبان ستیزی و افغانستان دوستی چیست؟

۱. تخطئه حمایت ایران از محور مقاومت در فضای داخلی و بین‌المللی،
۲. القاء این‌همانی جمهوری‌اسلامی ایران و امارت اسلامی طالبان،
۳. ایجاد تزلزل و تشکیک در تیپ فاطمیون و سوق دادن‌شان به مخالفت با ایران،
۴. جری کردن چندمیلیون افغانی مقیم ایران و تبدیل آن به معضلی سیاسی امنیتی برای کشور،
۵. دلسرد کردن شیعیان و ایران دوستان مقیم افغانستان، متاثر از فضای رسانه‌ای ایجاد شده توسط اصلاح‌طالبان،
۶. هل دادن ایران به باتلاق جنگ افغانستان، متاثر از فضای رسانه‌ای و فشار افکارعمومی،
و در یک کلام نجات اسرائیل از حلقه محاصره.
٧. حاشیه‌سازی خبری جهت پنهان نگه‌داشتن خدمات و توفیقات دولت رئیسی خصوصا در حوزه واکسیناسیون عمومی از دید مردم.

پشت نقاب قانون

درد اصلاح‌طلبانی که از تغییر آیین‌نامه ضوابط انتخاب شهردار می‌گویند «قانون» نیست که اگر بود، تن به قانون اساسی و قوانین موضوعه می‌دادند و مکررا به وظایف قانونی شورای نگهبان و حکم قانونی قصاص حمله نمی‌کردند و در دفاع از عنصر معلوم‌الحالی چون نجفی، همسر مقتولش را پرستو نمی‌نامیدند.
‏دردشان انتقام انتخابات است با نقاب «قانون‌گرایی».
کیست که نداند آیین‌نامه را عده‌ای گذاشته‌اند و دیگران قانونا حق تغییر آن را دارند.
این وسط، بازی‌خوردن برخی تأسف‌آور است که گمان می‌کنند برای ساکت نمودن طرف مقابل نباید هیچ بهانه‌ای بگذارند؛ غافل از آنکه بهانه‌جویی‌ها تمامی ندارد!

نیم‌کلاچ

 

یک تفاوت مهم انتخاباتی اصلاح‌طلبان و ضدانقلاب با طیف انقلابی این است که آن‌ها به گواه چند انتخابات اخیر، این توان را دارند که جامعه مخاطبین‌شان را در یک نیم روز پای صندوق‌ها بیاورند و ورق را برگردانند.

کافی‌ست چند کلیپ اثرگذار، با قدرت در شبکه‌های اجتماعی پمپاژ، و بی‌بی‌سی و منوتو وحشت‌آفرینی کنند و سلبریتی‌های سیاسی و هنری به مردم فراخوان دهند.

آن وقت میلیون‌ها رأی خاموش سرازیر می‌شود به سمت نامزدشان.

فریب پیشتازی کنونی رییسی و ژست شبه‌تحریمی‌ای که اصلاح‌طلبان گرفته‌اند را نخورید.

فعلا در وضعیت «نیم‌کلاچ» هستند تا بنابر اقتضاء بزنند روی گاز (مشارکت) یا ترمز (تحریم).

اگر اراده کنند برای حرکت، با سرعت و ظرف نیم روز می‌توانند سبقت بگیرند.

خصوصا که هنوز برگ برنده‌هایی چون مولوی عبدالحمید (پیش از انتخابات) و رحمانی فضلی (حین انتخابات) را هم رو نکرده‌اند.

وضعیت پیچیده و خطرناک است و جبهه انقلاب در خواب.

مجازی تقریبا اشباع است، محافل و میادین حضوری را دریابید.

تلفن را برداشته و با اقوام و دوستان‌تان گفتگو کنید.

در فضای مجازی به توییتر محدود نشوید و از اتلاف وقت در کلاب‌هاوس اکیداً پرهیز کنید.

زمین بازی، تلگرام، اینستاگرام و واتساپ است.

۱۴۰۰/۳/۱۶

اصلاحات شناسی

 

‏پایین‌ترین نرخ مشارکت در انتخابات‌های تاریخ انقلاب مربوط به شرایطی بوده که بی‌عرضه‌ترین دولت‌-مجلس‌ها بر سر کار بودند:

سال ۸۲، مجلس ششم و دولت خاتمی، ۵۱.۲۱٪

سال ۹۸، مجلس دهم و دولت روحانی، زیر ۵۰٪

۹۸/۱۲/۴

 

کارگزارانی رانت‌خوار و چپاول‌گر با ایجاد گرانی و بیکاری و دشوارسازی ازدواج جوانان، آنان را به تباهی و مجازی کشانده و درعین‌حال با مانور بر محور فیلترینگ و حجاب، حمایت و رأی قربانیانِ سبک زندگی تحمیلی را پشتوانه بقاء خود در قدرت قرار داده‌اند!

بیچاره این طیف تباه شده و بازی‌خورده.

۹۹/۷/۱۱

 

«بچه زرنگ» فقط اصلاح‌طلبایی که از ته چپ‌گرایی و وحشی‌گری و افراط زدن تو فاز لیبرال بازی؛

با تندروی و رانت و اختلاس، بسیاری رو از انقلاب متنفر کردن و حالا با روشنفکر بازی از همون رانده‌شدگان سواری میگیرن؛

قبل انتخابات احمقانه‌ترین وعده‌ها رو میدن اما بعدش یادشون میفته اختیار ندارن؛

همیشه در قدرت بودن، همیشه هم ژست اوپوز میگیرن؛

با دستاوردهای سپاه عکس میگیرن، خرشون که از پل گذشت لگد میزنن؛

اگه انتخاباتی رو ببرن، بردن، اگه ببازن، تقلب شده؛

همیشه گرای تحریم میدن و با شعار رفع تحریم میان سر کار؛

بجای شرمندگی از مفاسد اخلاقی و اقتصادی‌شون، طلبکار شورای نگهبانن.

۹۹/۷/۲۱

 

‏بیشترین مشارکت در انتخابات ریاست‌جمهوری: ۸۵٪ با پیروزی احمدی‌نژاد در سال ۸۸

کمترین: ۵۰٪ با پیروزی هاشمی در سال ۷۲

اصلاح‌طلبان اما با ادعای مضحک «مشارکت پایین به نفع اصولگرایان است» درصدد القاء پشتوانه مردمی هستند!

عملکرد روحانی، همزمان شکست مطلق لیست مشترک اصلاحات-کارگزاران و کاهش مشارکت مردم در انتخابات مجلس یازدهم را رقم زد.

۹۹/۱۱/۱۴

 

‏این تردستی فقط از روحانی و پادوی‌های رسانه‌ای او چون تاجزاده برمی‌آید که با ناکارآمدی مطلق، کارنامه‌ای سیاه و کلکسیونی از شرارت‌های اقتصادی، سرچشمه امید و نشاط را در جامعه خشک کنند، و همزمان ناامیدی و کاهش مشارکت در انتخابات را چماقی کنند علیه نظام، برای پیشبرد دیگر اهداف شوم خود.

۹۹/۱۱/۱۴

 

‏درحالی «واقع‌گرایی» ادعا و کلید واژه پرتکرار اصلاح‌طلبان است که تصورات و مواضع‌شان ملغمه‌ای از توهمات و اکاذیب است:

در انتخابات ۸۸ تقلب شده

عصر موشکی گذشته

دشمنی آمریکا با مذاکره قابل حل است

برجام فتح‌الفتوح بود

امضای کری تضمین است

تمامی تحریم‌های ایران بالمره لغو شد

۹۹/۱۲/۲۴

 

‏همکاری با ونزوئلا: لیاقت‌تون همون مادر چاوزه!

همکاری با سوریه: سوریه رو رها کن فکری به حال ما کن!

همکاری با عراق: هدف ایران تصرف عراقه!

همکاری با روسیه: مرگ بر شوروی!

همکاری با چین: ایران رو به چین فروختن!

تحقیر و تهدید و تحریم شدن توسط آمریکا: باید با همه کشورها همکاری کنیم!

۱۴۰۰/۱/۱۶

 

‏ممکن است کسی از تایید صلاحیت روحانی گلایه کند و این گلایه بجا باشد.

ممکن است کسی نیز از نظارت استصوابی گلایه کند و این گلایه صحیح باشد.

اما چگونه کسی که مخالف اصل ردصلاحیت است، از تایید صلاحیت روحانی گلایه و این تناقض را هضم می‌کند!

بماند که شورای نگهبان تایید می‌کند، نه تعیین.

‏کسانی که از میان گزینه‌های تایید شده بدترین‌ش را انتخاب می‌کنند، اگر دایره انتخاب‌شان بیشتر بود چه می‌کردند؟!

فریب اصلاحات را در پنهان کردن بی‌کفایتی خود پشت موضوع شورای نگهبان نخورید.

سقف پرواز اصلاح‌طلبان در انتخاب آزاد مدیر ایده‌آل خود، نجفی بود بی‌آنکه هیچ فیلتری در کار باشد.

۱۴۰۰/۱/۲۶

 

ا‏هداف تاجزاده از ثبت‌نام در انتخابات، با علم به محتوای پرونده خود و قطعی دانستن ردصلاحیتش، علاوه‌بر تقلا برای تغییر ماهیت از سلبریتی توییتری به لیدر سیاسی، آن است که میخواهد کاهش مشارکت ناشی از کارنامه سیاه روحانی و وخامت معیشت را مصادره کرده و به حساب ردصلاحیت خود و هم‌قطارانش بگذارد.

۱۴۰۰/۲/۷

 

مانیفست اصلاحات:

‏حسن روحانی، تقصیر شورای نگهبان است.

مهدی جهانگیری، تقصیر احمدی‌نژاد است.

برجام، تصمیم نظام است.

شکست برجام، تقصیر نظام است.

تنبلی دولت، ناشی از نداشتن اختیار است.

سوء مدیریت دولت، تقصیر تحریم است.

جهش کرونا، تقصیر مردم است.

سایر موارد، ناشی از نظارت استصوابی است.

۱۴۰۰/۲/۱۳

 

‏پیش از انتخابات: مشکلات کشور از سوء مدیریت است.

در ایام تبلیغات: وعده‌های صدمن یک غاز.

ابتدای استقرار: از دولت قبلی ویرانه تحویل گرفتیم.

اواسط دولت: مشکلات از تحریم است؛ باید با آمریکا مذاکره کنیم.

اواخر دولت: اختیار نداریم.

پایان دولت: نگذاشتند کار کنیم.

۱۴۰۰/۲/۱۳

 

‏تنها تفاوت اصلاح‌طلبان و ضدانقلاب عامل مرز است.

ضدانقلاب داخل ایران، اصلاح‌طلب است و اصلاح‌طلب خارج کشور، ضدانقلاب.

با این وجود برخی دروغ سوپاپ اطمینان بودن‌شان را باور کرده‌اند!

این درحالی است که

یا مستقیم براندازی را کلید زده‌اند: ۷۸ و ۸۸

و یا بستر آن را ایجاد کرده‌اند: ۹۶ و ۹۸

۱۴۰۰/۳/۷

تله فیلترینگ

 

‏اخلال‌های عجیب و همگانی اینترنت در این روزها، به‌نظر می‌رسد عمدی و برای به ستوه آوردن مردم باشد تا با مطالبه رفع فیلتر، ارزش افزوده‌ای را در انتخابات برای طیف اصلاحات به ارمغان بیاورد.

‏حاکمیت برحذر باشد از افتادن در تله فیلترینگ در ایام باقی مانده تا انتخابات.

برنامه‌ای که تحرکات ضدامنیتی یا نشر کلیپ ضدفرهنگی عاملی شود بر قطع اینترنت بین‌الملل، فیلتر اینستاگرام یا از کار افتادن فیلترشکن‌ها، تا افزودن بر خشم مردم در آشوب یا سبد رأی طراحان در انتخابات، حاصل گردد.

فرار از بی‌کفایتی

 

ممکن است کسی از تایید صلاحیت روحانی گلایه کند و این گلایه بجا باشد.
ممکن است کسی نیز از نظارت استصوابی گلایه کند و این گلایه صحیح باشد.
اما چگونه کسی که مخالف اصل ردصلاحیت است، از تایید صلاحیت روحانی گلایه و این تناقض را هضم می‌کند!
بماند که شورای نگهبان تایید می‌کند، نه تعیین.
‏کسانی که از میان گزینه‌های تایید شده بدترین‌ش را انتخاب می‌کنند، اگر دایره انتخاب‌شان بیشتر بود چه می‌کردند؟!
فریب اصلاحات را در پنهان کردن بی‌کفایتی خود پشت موضوع شورای نگهبان نخورید.
سقف پرواز اصلاح‌طلبان در انتخاب آزاد مدیر ایده‌آل خود، نجفی بود بی‌آنکه هیچ فیلتری در کار باشد.

بیست گفتار انتخابات

 

۱. تصور نگارنده بر آن است که احمدی‌نژاد تایید صلاحیت می‌شود زیرا ردصلاحیت مجدد وی تبعات سنگینی دارد که کمترینش افت شدید مشارکت است؛ همچنانکه احتمال می‌دهم رئیسی نیز در نهایت وارد صحنه شود زیرا تنها کسی است که توان مهار و شکست احمدی‌نژاد را دارد.

۲. گرچه احمدی‌نژاد با مواضع لیبرالیسم فرهنگی، اشتیاق به مذاکره و معامله با آمریکا، مخالفت با نظارت استصوابی، موضع‌گیری علیه حضور ایران در سوریه و فاصله‌گذاری آشکار با رهبری، به یک اصلاح‌طلب تمام‌عیار تبدیل شده، اما در این انتخابات اندک تعارفات نیز کنار گذاشته خواهد شد و اصلاح‌طلبان رسما از او حمایت خواهند کرد.

۳. حمایت اصلاح‌طلبان از احمدی‌نژاد عجیب‌تر از حمایت آنان از هاشمی در ۸۴، پس از تخریب گسترده او در دولت اصلاحات نیست و این تجربه بار دیگر درخصوص احمدی‌نژاد تکرار خواهد شد.

۴. اگرچه حضور رئیسی ریسکی برای اوست اما ریسک بزرگ‌تر باخت نظام و انقلاب و فروپاشی اقتصادی و انفجار اجتماعی است؛ بنابراین «رئیسی نیاید»های بعضا خیرخواهانه، عجیب و غیرمنطقی است.

۵. در ۹۶ با «هیولا» ساختن از رئیسی مانع پیروزی او شدند و در ۱۴۰۰ با «فرشته» سازی از او و اینکه «حیف است رئیسی از قوه برود» سعی در تقلیل آراء‌ش خواهند داشت؛ موضوعی که می‌بینم برخی نیز در دام آن افتاده‌اند. البته پازل عملیات روانی متوقف بر آن نخواهد ماند و با ادعای اینکه «درصورت شکست رئیسی، او مجددا رئیس قوه قضائیه خواهد شد» سعی می‌کنند به هر نحو مانع شکست خود و پیروزی وی شوند.

۶. اگر قرار باشد فردی که در سمتی موفق بوده به سمت بالاتر نرود، پس چه کسی برود؟ کسی که موفق نبوده؟! با این رویکرد، به دلیل کارنامه درخشان رئیسی در آستان نیز نباید از رفتن او به قوه استقبال می‌کردیم!

۷. ویژگی حضور دو ساله رئیسی در قوه این بوده که دست به اقدامات ساختاری و تحولات اداری و قضایی زده و به عبارت دیگر قطار را روی ریل انداخته است. ضمن آنکه حد یقفی برای کار در یک دستگاه وجود ندارد. اگر صد سال هم رئیسی در قوه باشد، به اندازه صد سال کار برای انجام هست. آنچه اهمیت دارد، دعوت از اصلح مقبول برای تحولات بزرگ‌تر و مناصب بالاتر است.

۸. همه دلسوزان و مطلعان و از جمله رؤسای قوه قضائیه بارها به درستی اذعان کرده‌اند که مهمترین راه مبارزه با فساد، پیشگیری به‌واسطه خشکاندن بسترهای ایجاد آن است. اگر مبارزه با فساد را در اولویت، و اقدامات قوه را در برخورد با مفاسد مطلوب می‌دانیم، باید تلاش کنیم تا این اقدامات از مجرای ریاست جمهوری ارتقاء و گسترش یابد.

۹. درحال حاضر متاسفانه جوان‌گرایی به بچه‌‌بازی تنزل پیدا کرده و هرکسی به صرف جوان بودن و فالوور داشتن خود را یک گزینه می‌پندارد! البته اینها می‌دانند که نه مقبولیت دارند و نه صلاحیت، و هدف‌شان چهره‌سازی از خود و دستیابی به مقام و موقعیتی همچون وزارت است.

۱۰. بسیاری از «می‌آیم»ها برای تست افکارعمومی و یا بالا بردن قیمت خود است؛ همچنانکه بسیاری از «نمی‌آیم»ها برای مصون ماندن از تخریب‌های انتخاباتی تا زمان ثبت نام است. به شدیدترین انکارها و تکذیب‌ها هم اعتمادی نیست و کاندیداها با ادعای احساس «تکلیف» و یا فشار و درخواست «مردم» ثبت نام‌شان را توجیه خواهند کرد.

۱۱. تعدد کاندیداهای انقلابی از دو جهت مطلوب است؛ بالا رفتن مشارکت و تب انتخابات و نیز افزایش فرصت به چالش کشیدن گفتمان و مدیریت کنونی کارگزاران-اصلاح‌طلبان.

۱۲. فن سخنوری، پیش‌تر یکی از امتیازات فرعی کاندیداها بود که در برابر کارنامه و برنامه و علم و تجربه آنان چندان به حساب نمی‌آمد، اکنون اما متاسفانه به مهمترین مؤلفه عیارسنجی و رأی‌آوری نامزدها تبدیل شده است!

۱۳. باید بدانیم که میان آنچه یک کاندیدا هست و آنچه به واسطه تصویرسازی‌ها از او تصور می‌کنیم، تفاوت بسیاری است و چه‌بسا فرد مذکور به مراتب بهتر یا بدتر چیزی باشد که گمان می‌کنیم.

۱۴. کاندیدا شدن افراد با سنین و سطوح مختلف، اگرچه از نظر ما عجیب و مضحک باشد اما خلاف شرع و قانون نیست؛ آنچه خلاف شرع است، تمسخر و تخریب کاندیداها و فروختن آخرت خود به دنیای دیگران است.

۱۵. سیاست کاملا ملموسی است که طیفی از جریان موسوم به «عدالت‌خواه» از یکسو با زدن دولت و اصلاح‌طلبان، نزد جریان انقلابی اعتبار کسب می‌کنند تا در موقع مناسب آن را تقدیم احمدی‌نژاد نمایند؛ و از سوی دیگر نیز به هر بهانه‌ای به موجهین انقلاب حمله می‌کنند تا وی را به عنوان جریان سوم و یگانه ناجی جا بیندازند.

۱۶. فعالیت حجاریان در توییتر، شمشیر کشیدن علنی تاجزاده، برعهده گرفتن مدیریت تشکیلات موسوم به «ناسا» توسط بهزاد نبوی و نامه‌نگاری خاتمی، نشان دهنده فعال شدن سران فتنه ۸۸ و تکرار سناریوی آشوب است؛ خصوصا که دموکرات‌های آمریکا اربابان براندازی هستند و بدنه دولت بایدن همان طراحان فتنه ۸۸ در دولت اوباما است.

۱۷. حمله به قالیباف با هدف از اعتبار انداختن رقیب قدرتمند دیروز و فردای انتخاباتی اصلاح‌طلبان است. حمله به کلیت مجلس نیز اولا با هدف تسلیم و منفعل کردن قوه مقننه در برابر دولت و شخص روحانی و ثانیا به قصد بی‌اعتبار شدن مجلس انقلابی و به تبع آن دولت انقلابی و کاندیداهای آن جریان نزد مردم است. با این حال متاسفانه دیده می‌شود برخی افراد و اکانت‌ها فارغ از انگیزه‌شان، به اسم انقلابی، مطالبه‌گر و عدالتخواه، بدون بیان محاسن و اقدامات مفید مجلس، بی‌رحمانه‌ترین حملات را به آن می‌کنند که نتیجه‌ای ندارد جز تقدیم دوباره نهادهای حاکمیتی به امثال روحانی و لاریجانی.

۱۸. گزینه نظامی، موضوع جدیدی نیست و افرادی چون شمخانی، رضایی و قالیباف در انتخابات‌های مختلف با شکست مواجه شده‌اند. حال اینکه برخی گمان می‌کنند گزینه‌های نظامی پدیده انتخابات خواهند شد، نشان از بازی خوردن‌شان دارد. در دوقطبی‌سازی خیروشر نمی‌توان چند هیولا ساخت. علت آنکه فعلا ماشین جنگ روانی ضدانقلاب و اصلاح‌طلبان علیه گزینه نظامی فعال نشده این است که نمی‌دانند اقبال به چه کسی خواهد رفت و لذا شلیک زودهنگام به او بی‌فایده و به خطا رفتن تیر است. اما اگر به فرض قریب به محال، گزینه نظامی با اقبال مواجه شود، «دولت پادگانی» و «حکومت نظامی» را محور عملیات روانی سنگین خود خواهند کرد. جریانی که توانست از قاضی خوشنامی چون رئیسی «آیت‌الله اعدام» بسازد، از نظامیان هم هیولایی به مراتب وحشتناک‌تر خواهد ساخت.

۱۹. فریب آمارهای کنونی و عدم مقبولیت روحانی را نباید بخوریم. انتخابات‌ها تنگه اُحد است که حریف با اندکی غفلت ما، ورق را برمی‌گرداند. رأی دوباره و بیشتر روحانی در ۹۶ قدرت و اعجاز رسانه و جنگ روانی را بار دیگر اثبات کرد و اینکه چه میزان مردم استعداد بازی خوردن دارند؛ خصوصا که طرف مقابل برگ برنده خود را در حاشیه‌سازی و جنجال‌آفرینی حول مسائلی چون احکام قضایی، حصر، حجاب و فیلترینگ می‌داند.

۲۰. انتخابات به دو دلیل لازم است پیامکی برگزار شود. اول آنکه در شرایط کرونا هستیم و احتمال دارد به موج چهارم یا پنجم برخورد کنیم و دیگر آنکه بخشی از کاهش انگیزه مشارکت با افزایش سهولت در مشارکت، مرتفع می‌شود. آنچه در این خصوص پیشنهاد می‌کنم ارسال اسامی نامزدها به همه شماره موبایل‌های کشور است و اینکه فرد کد ملی خود را برای تایید، همراه با عدد کاندیدای مد نظر ارسال نماید و به فرض ارسال چند رأی از خطوط متعلق به یک فرد، تنها اولین مورد آن پذیرفته و بقیه جزء آراء باطله محاسبه شود.

۹۹/۱۲/۱۱