اگرچه پلاسکو به تأسیسات و تجهیزات اطفاء حریق مجهز نبود و به استناد هشدارهای مکرر، مستعد برای سوختن می نمود، اما به هر حال در شرایط زد و خورد با عربستان، «احتمال» تروریستی بودن این حادثه وجود داشته و با این حال ارکان نظام برای حفظ روحیه‌ی خود و مردم، پیش از بررسی کامل ابعاد آتش سوزی، اصرار داشتند بر رد کامل تروریستی بودن واقعه تا جایی که به واسطه‌ی خلاء پیش آمده از حد فاصل میان «اصرار به غیر تروریستی بودن حادثه» و «احتمال عمدی بودن آتش سوزی»، باب شایعات و اتهامات باز گشته تا جایی که همان ارکان محترمه‌ی نظام از جانب ضد انقلاب متهم به دخالت در وقوع آتش سوزی و انهدام ساختمان شده اند!
کاش حتی اگر برای مسئولان مسلم بود که فرسودگی و عدم ایمنی، علت تامه و انحصاری وقوع آتش سوزی و انهدام پلاسکو بوده، با طرح «احتمال» عمدی -و نه حتی تروریستی- بودن حادثه به عنوان یکی از احتمالات، اجازه‌ی اتهام زنی ضد انقلاب و در پی آن گمانه زنی عوام را نمی دادند.
