خطای راهبردی

استفاده از عبارات «ملت تروریست» و «خلیج عربی» در دو نطق امروز ترامپ، دو خطای بزرگ وی بود که راه را بر هرگونه شکاف میان ایرانیان در برابر تله تحریمی جدید سد نمود.

تغییر محاسبات

واکنش رئیس جمهور به سخنان ترامپ، به خلاف گذشته عزتمندانه، هوشمندانه و در جهت تغییر محاسبات آمریکا و ان شا الله آغازی بر پایان عقب نشینی های یکجانبه بود.

حمایت خود را از مواضع جناب حسن روحانی اعلام می دارم و پیش بینی می کنم برخی حامیان خارج نشین وی، حملاتی را علیه او آغاز کنند.

برجام، متن و فرامتن

ترامپ پایبندی ایران را به برجام تأیید نکرد، اما رأسا نیز از آن خارج نشد و اصطلاحا توپ را در زمین کنگره انداخت. اگرچه در منطق آقای روحانی، همین عدم خروج می تواند «تعظیم و تسلیم آمریکا در برابر ایران» تعبیر شود، اما حقیقت چیز دیگری است:

۱. در شرایطی که دولت های اوباما و ترامپ از یک سو و مجالس سنا و نمایندگان از سویی دیگر، بارها روح و متن برجام را نقض، و شرایط را برای پایان دادن به تعهدات یکجانبه فراهم کرده اند، اما ترامپ به وضوح وضعیتی ایجاد کرده که بانیان و حامیان توافق وین، تنفس جسد نیمه جان برجام را آرزو و حفظ آن را تمنا کنند.

۲. نتیجه حفظ برجام به هر قیمت که ترجمان عبارت شاذ «هر توافقی بهتر از عدم توافق است» می باشد، طبیعتا یکی از دو نامطلوب مذاکره مجدد تحت عنوان برجام موشکی و منطقه ای و یا امتیازدهی بی حد و اروپا و مشخصا فرانسه را رقم خواهد زد.

۳. ممکن است یک توافق از منظر ساختار حقوقی قوی باشد اما اتکا به آن از منظر سیاسی غلط، مانند توافق مرزی الجزایر میان ایران و عراق که با اراده صدام باطل اعلام و منجر به جنگ هشت ساله گشت. همچنین ممکن است یک توافق از منظر حقوقی ضعیف و فاقد توازن یا ضمانت اجرا باشد، مانند برجام در طول دوره اوباما که از نقاط ابهام و ایهام این توافق نهایت استفاده و سوء استفاده را نمود ولی در ظاهر به چارچوب آن پایبند بود.

۴. امشب اما با اعلام ترامپ مبنی بر خروج از برجام در صورت عدم تغییر بندهایی از آن، ثابت شد فارغ از ایرادات حقوقی در متن، این اشکال اساسی و سیاسی در فرامتن نیز وجود داشته که در اتکا به توافق با کدخدا، صنعت و توان هسته ای را به شکلی تزئینی و ویترینی درآوردیم و اکنون پس از هزینه های مالی و اعتباری بسیار، نهایتا می بایست آب رفته را به جوی بازگردانیم، فارغ از لطمات و خساراتی که جبران نخواهد شد.

حمایت تاکتیکی

دوست داشتم باورش کنم، اما می دانم که حربه وی، پشت خود جمع کردن مردم و مسئولان، و مصون ماندن از انتقادات در برابر فضاحتی است که امروز با عدم تأیید پایبندی ایران، به اوج خود می رسد.

فهم سیاسی و فن مذاکره

اوباما: همه گزینه ها روی میز است.

ترامپ: برای امتیازگیری در مذاکرات من را دیوانه معرفی کنید.

ظریف: هر توافقی بهتر از عدم توافق است.

روحانی: برجام باید باشد تا مشکل آب خوردن و محیط زیست ما حل شود.

حربه همیشگی

کولین کال استاد جرج تاون و دستیار سابق اوباما: سخنرانیها در AEI، درز اطلاعات به نئوکانها، درخواست اسراییل برای اقدام؛ مشابهت ها بین تدارک جنگ عراق، با (برخورد فعلی با) ایران در حال افزایش است. (منبع: توییتر نیوز)

ملاحظات: در شرایطی که با «تحریم های جدید»، «معضل کره» و «سلب اعتماد جهان به آمریکا» شرایط خروج ایران از برجام هموارتر از همیشه است، تهدید به جنگ کارا ترین راهبرد آمریکا در منصرف کردن ایران ارزیابی می شود.

تکرار جنگ زرگری نتانیاهو اینبار با بازی کورکر

یادمان نرفته فریادهای نتانیاهو در فاصله ژنو تا امضای وین و امضا تا تصویب آن را. داد و قالی که کارکردش صرفا فریب افکار عمومی در همسو نمایی دلواپسان و اسرائیل بود. 

البته تشت رسوایی این مخالفت های نمایشی زمانی از بام افتاد که نتانیاهو از ترامپِ مشتاق به پاره کردن برجام خواست تا توافق را حفظ کند! 

اکنون نیز آمریکایی ها که گویا حساب ویژه ای بر بلاهت مسئولان ایرانی باز کرده اند، به تکرار همان سناریو مشغول اند. آنچنان که باب کورکر، رئیس کمیته روابط خارجی سنا، در کنفرانس «علنی» با واشنگتن پست از نقشه «مخفیانه» آمریکا مبنی بر تمایل این کشور به خروج ایران از برجام (عاقلانه ترین گزینه پیش روی کشور) سخن می گوید تا باز عده ای در داخل پیدا شوند و استدلال کنند آمریکا همین را می خواهد، پس چنین نباید کرد.

مطلب مرتبط: سناریوهای پیش روی کشور در تصویب تحریم سیدا www.ahmadghadiri.ir/post/163

اول راه...

می توان یک نفر را برای همیشه فریب داد و نیز می توان همه را یکبار فریب داد، اما نمی توان همه را همیشه فریب داد...

تنها با مروری بر اتفاقات ۱۲ روز اخیر و در فاصله پیروزی پرابهام روحانی در انتخابات تاکنون، به عمق و وسعت حیله های وی و اینکه او چگونه «همه» را دور زده است، پی خواهیم برد:

۱. با وجود شعار رفع سایه جنگ از کشور، آمریکا ضمن متهم کردن ایران به محور و کانون تروریسم بودن، قراردادی تسلیحاتی به ارزش ۱۱۰ میلیارد دلار با آل سعود امضا کرد و خواهان انزوای هرچه بیشتر ایران شد!

۲. با وجود شعار تنش زدایی، از سوی سران عرب در محکومیت ایران قطعنامه صادر شد!

۳. با وجود ادعای سلامت انتخابات، سه آمار متناقض از سوی دولت در خصوص بازماندگان از شرکت در انتخابات به دلیل کمبود تعرفه، به عبارت بیش از چهار میلیون، کمتر از یک میلیون و حدود سه میلیون گزارش شد! 

۴. با وجود وعده های مطلق روحانی در تضمین رونق اقتصادی، در اولین کنفرانس خبری بعد از انتخابات تمام وعده های مطلق ناگهان مشروط به فراهم بودن اسباب و امکانات شد!

۵. با وجود مظلوم نمایی برای منافقین پیش از انتخابات، در کنفرانس خبری به جنایات گسترده گروهک مذکور، اذعان شد!

۶. با وجود انکار امضای سند ۲۰۳۰ پیش از انتخابات، در کنفرانس خبری امضای سند با تحفظ ذکر شد!

۷. با وجود وعده رفع الباقی تحریم ها، فارغ از آنکه قرار بود بلافاصله پس از برجام تماما لغو شده باشد، طرح تشدید تحریم های ایران در کمیته سنای آمریکا تصویب شد!

۸. با وجود وعده رفع حصر موسوی، وی توسط حسام الدین آشنا نیز فتنه نامیده شد!

۹. با وجود وعده پیروزی در پرونده کرسنت، جریمه ایران و لزوم تحویل روزانه ۳۰ میلیون متر مکعب گاز مفت به ترکیه خبری شد!

۱۰. با وجود غیر ممکن دانستن سه برابر شدن یارانه فقرا، امکان اجرایی شدن این طرح توسط سخنگوی دولت اعلام شد!

۱۱. با وجود ادعای تثبیت تورم تک رقمی، بر قیمت برخی اقلام نظیر خرما تا سه برابر افزوده شد!

۱۲. با وجود ارسال پیامک به یارانه قطع شده ها، و ادعای وصل مجدد آن، این وعده نیز پس از تحقق مصرف انتخاباتی، رسما منتفی شد!

و این همه، تازه اول راه است...

روحانی، جنگ، کنسرت، داعش، عربستان و الباقی داستان

1- روحانی در مناظره دوم به طور تلویحی قدرت #موشکی ایران را زیر سوال می برد.

2- به فاصله کمتر از 48 ساعت از اظهارات روحانی، محمد بن سلمان، جانشین ولیعهد و وزیر دفاع رژیم سعودی از تلاش عربستان برای کشاندن جنگ #سوریه به داخل مرزهای ایران سخن می گوید.

3- روحانی به موازات تبلیغ #کنسرت، همچنان بر طبل #جنگ هراسی می کوبد و عوامل ستادی و رسانه های ضد انقلاب حامی او، توان نظامی و موشکی را مانع رفع تحریم ها بر می شمارند.

4- ترامپ در اولین سفر خارجی اش به عربستان که مصادف می شود با پیروزی پر ابهام روحانی در انتخابات، توافقی به ارزش 460 میلیارد دلار با آل سعود به امضا می رساند که فقط سهم فروش #تسلیحات در آن، 110 میلیارد دلار است.

5- ترامپ در اجلاس #مشترک با سران عرب در ریاض، ایران را مرکز و عامل اصلی #تروریسم می نامد و خواهان #انزوای هرچه بیشتر جمهوری اسلامی است.

6- سران عرب در بیانیه پایانی اجلاس #متفقا ایران را محکوم می کنند.

7- در حین برگزاری یک #کنسرت در منچستر #انگلیس، انفجار مهیبی رخ می دهد که منجر به کشته شدن 22 نفر می شود که #داعش مسئولیت آن را بر عهده می گیرد.

ترامپ و حامیانش

آن سوی عالم، ترامپ در ایام تبلیغات گفته بود «طرفدارانم آنقدر به من وفادارند که اگر در روز روشن آدم بکشم دست از حمایت بر نمی دارند». در این سو نیز برخی طرفداران روحانی پس از سه دور مناظره عملا اثبات کردند واکنش همیشگی شان در برابر رسوایی مفاسدِ رئیس «قبیله» چنین است که در بدو طرح مفسده ای، آن را تکذیب می کنند، بعد که تبیین شود، تشکیک می کنند و نهایتا وقتی اثبات گردد، توجیه می نمایند!

طرفداران روحانی آنقدر قدرت هاضمه شان قوی است که به راحتی کلکسیون ناکارآمدی دولت و مسائل اثبات شده ای چون تقلب نجومی در تحصیلات، رانت نجومی در ملک، ارتباط مستمر با جن گیران، رکود فراگیر و بی سابقه، بن بست برجام و دو جین دروغ رسوا شده رئیس جمهور را می بینند و ککشان هم نمی گزد، همچنان که اسناد دریافت پاداش و ملک نجومی جهانگیری و دروغ های عجیب و آشکار جناب معاون اول را مشاهده کردند و به روی خود نیاوردند!

اینکه اینها اصولا از چه قماشی اند را نمی دانم! بعید می دانم عموما نفعی از مفاسد اقتصادی دولت برده باشند که بخواهم تحلیل کنم شریک دزد اند. بعید هم می دانم که از اقوام و آشنایان رئیس جمهور و یا کابینه باشند؛ هرچه باشد چند میلیون نفرند!

در تحلیل این پدیده، آنچه به نظر اینجانب می رسد، چند مؤلفه است که عموم طرفداران روحانی و به عبارت بهتر «طرفدار ماندگان» او بدان مبتلا هستند:

1- ارزش دانستنِ کم نیاوردن و وفادار ماندن در هر شرایطی. اینان کسانی اند که هویت خود را در آبی و قرمز عرصه سیاست تعریف کرده اند که هرچقدر بیشتر و بلندتر هورا بکشند، پررنگ تر اند!

2- اصالت السکس برای برخی. یعنی اینکه کسانی را بر مسند قدرت می پسندند که رهایی جنسی را تضمین و ترویج کنند. برای اینها مهم نیست در کرسنت حداقل 14 میلیارد دلار به ایران و ایرانی خسارت وارد شده، کنسرت شان به راه باشد کفایت می کند، نان برای اینان موضوعیت ندارد، واجب تر از نانی دارند که صبح تا شب در پی آن در خیابان ها پرسه می زنند.

3- هراس از رقیب و پناه بردن به اژدها از ترس مار. اینها کسانی اند که آدرس غلط دولت مبنی بر اینکه اگر غیر از ما برسرکار بودند، ایران به بلایا و مصائب ونزوئلا، عراق، لیبی و سوریه دچار می شد را باور کرده اند، اینکه نمودار و آمار اقتصادی و تاریخ و تجربه سیاسی چه می گوید مهم نیست!

4- باور نمودن دست آورد سازی های دولت. اینان نیز کسانی اند که گمان می کنند وضع اقتصاد خوب شده است اگرچه وضع خودشان خراب باشد، باور کرده اند روابط با جهان غرب و عرب بهبود یافته، حتی اگر عربستان و نوچه اش امارات هر روز علیه ایران زوزه بکشند و آمریکا بی وقفه چماق تهدید و تحقیر و تحریم را بر سر ایران بکوبد. همینکه آلبوم عکس رئیس جمهور مزین به تصاویر رنگارنگ دیدار توأم با تحقیر مقامات اروپایی باشد، مع الاسف بر اثر غرب زدگی حادی که دچارش هستند، برای شان یک دست آورد است. یک بار زحمت نداده اند از خود بپرسند نتیجه این سفرهای لوکس از جیب ملت تا کنون چه بوده؟ چرا سرمایه گذاری خارجی در پسا برجام کمتر از نصف شده؟ و کدام محصول استراتژیک به کشور راه یافته؟ اینان گمان کرده اند صرف قرار گرفتن قدرت های جهان رو در روی ایران، یک دست آورد است، حال در این معمله و رویارویی چه دادند و چه گرفتند اساسا مهم نیست!