احمد قدیری

مهمترین شاه‌مهره‌های نفوذ امروز یا مرده‌اند یا منزوی شده‌اند و مردم هم آن‌ها را شناخته‌اند و این درحالی است که از یک سو دولت، مجلس و قوه، پرقدرت و انقلابی‌تر از هر زمان است و توان نظامی و بازدارندگی کشور به اوج خود رسیده، و از سوی دیگر نیز نزاع بین قدرت‌های جهان آغاز گشته.
البته معترفم که در این شطرنج پیچیده و نفس‌گیرِ چهل ساله، کم در معرض هزینه‌های تحمیلی نبوده‌ایم اما چاره‌ای هم نداشتیم و بین راه‌های موجود کم خسارت‌ترین مسیر انتخاب گشته.
در مورد موضوع مورد بحث البته دقت کنید که شورای نگهبان روحانی را تعیین یا تحمیل نکرد، بلکه بنابر ملاحظات امنیتی، فشارهای سیاسی و ذائقه و خواست مردم، صرفا او را تأیید کرد.
در واقع این جهل مردم بود که روحانی را به کشور تحمیل نمود. اتفاقی که مشابه تاریخی آن در ماجرای حکمیت در جنگ صفین یا پیمان صلح با معاویه رخ داد: مواجهه امام جامعه با یک مطالبه عمومی و عقب‌نشینی از سر اکراه برای مدیریت بحران و کاهش تلفات و تبعات منفی آن.
طبیعتا در تمام این موارد اگر مردم فریب جریان تحریف را نمی‌خوردند، دست رهبر جامعه نیز برای اقدامات تهاجمی باز می‌شد.