احمد قدیری

۱. در چند محله‌ی یک یا دو شهر کشور چند ده/صد نفر از عناصر سازماندهی شده را برای تجمع و طرح شعارهای هماهنگ و ساختارشکنانه به‌خط می‌کنند
۲. با بزرگ‌نمایی و ضریب‌دهی سنگین رسانه‌ای و استفاده از تکنیک «تعمیم» تحرکات مذکور را اولا به نام مردم و ثانیا استان و کشور می‌زنند و از استفاده از فیلم‌های منتشر شده/نشده سال‌های قبل نیز دریغ نمی‌کنند
۳. طی چند مرحله و در چند نقطه کشور، تحرکات محدود را با هدف القاء «مردمی» و «سراسری» بودن، سازماندهی می‌نمایند
۴. پس از خط‌شکنی عناصر گروهکی و پشتیبانی گسترده رسانه‌ای، پای دیگر طیف‌های جرأت یافته ضدانقلاب را نیز به خیابان باز می‌کنند
۵. با تشدید تنش‌ها، سلبریتی‌های به ظاهر خاکستری عرصه سیاسی-هنری-ورزشی نیز طبق معمول مأمور به وطن فروشی و حمایت از اغتشاشگران می‌شوند و اینگونه نطفه نامشروع فتنه پرورش می‌یابد؛ غافل از آنکه این جنین دو رگه سعودی-اسرائیلی نیز مانند همه فتنه‌های کوچک و بزرگ گذشته سِقط و سَقط خواهد شد؛ اینبار توأم با هدف‌گیری کانون خارجی آشوب و یکسره شدن کار اسراییل و عربستان
۱۴۰۱/۲/۲۵