احمد قدیری

‏نزدیک انتخابات و شب قدر سرنوشت هشت‌ساله کشور، به‌جای جهاد تبیین، اسباب‌بازی جدیدی پیدا کرده‌اند برای وراجی‌های خاله‌زنکی و با وقاحت هم نامش را گذاشته‌اند جنگ‌نرم!
تا دیروز خواهش می‌کردم محدود به توییتر نشوند و مردم کوچه و بازار را دریابند، امروز اما می‌گویم صد رحمت به توییت‌بازی!

پی‌نوشت: دیشب برای اولین‌بار با حضور جمع ۳۰ نفره‌ای از اعضای فرهیخته گروه بحث ۳ ساعته بسیار خوبی داشتیم پیرامون عملکرد وزارت خارجه.
به عبارت دیگر اگرچه شکل صوتی و محتوای گفتگو جدید و جذاب بود اما ۹۰ ساعت از وقت جمعیِ ما رفت.
درحالیکه آن ۳ ساعت برای شخص بنده معادل بود با زمان لازم برای نگارش ۲ مقاله تبیینی با حدود ۱۰هزار بازدید و یا ۵ توییت با تقریبا هر کدام به همان میزان مخاطب که می‌شود تقریبا ۱۰۰هزار بازدید در کل با احتساب جمع بازدیدها در توییتر و خصوصا کانال‌های تلگرامی منتشر کننده توییت‌ها.
ببینید چه چیزی را با چه چیزی عوض می‌کنیم!
گپ با مخاطب اندکِ غیرقابل تغییر را گرفته‌ایم و ذهن‌های آماده و تاثیرپذیر را رها کرده‌ایم.
حال آیا سرمایه‌گذاری بر کلاب‌هاوس، آن‌هم در آستانه انتخابات مطلقا ضرر است؟
از نظر کمیت، بله؛ اما از نظر کیفیت اثرگذاری، شاید آری و شاید نه.
این امکان حضور و مشارکتِ دوطرفه در بحث، شاید مصداق همان تخاطب ضروری‌ای باشد که رهبرانقلاب سال‌ها پیش تاکید نمودند.
ضمن آنکه با ضبط و انتشار صوت گفتگوها در دیگر پیام‌رسان‌ها، این ضعف در بهره‌وری، تاحدی قابل جبران است.