احمد قدیری

براساس دکترین «مسؤلیت حمایت» (R2P) در صورت وقوع نسل‌کشی، حمله به کشور ناقض حقوق بنیادین بشر، به استناد دخالت بشر دوستانه و از مجرای فصل هفتم در شورای امنیت یا قطعنامه «اتحاد برای صلح‌»، مشروعیت حقوقی دارد؛ و در غیر مجرای مذکور، مداخله کشورها نیز از مشروعیت سیاسی برخوردار است.
کشته‌سازی ضدانقلاب، مانور بر عبارات «کودک‌کشی» و «رفراندوم با نظارت بین‌المللی»، دروغ استفاده از تیربار و گاز اعصاب، به‌خط کردن سلبریتی‌های داخلی و خارجی، کمپین تحریم و حمله، و همزمان ستیز با هویت و عرق ملی، هدفی جز مشروعیت‌زدایی از نظام و زمینه‌سازی تهاجم نظامی به ایران ندارد.
۱۴۰۱/۹/۲