احمد قدیری

از آغاز جنگ اوکراین، ناقوس قحطی در جهان به صدا درآمده و این برای کشور خشکی چون ایران که به دلیل کاهش شدید ذخایر سدها با بحران قریب‌الوقوع آب نیز درگیر خواهد بود، به منزله مواجهه هم‌زمان با چالش واردات و تولید محصولات کشاورزی است.
این را اگر بگذاریم درکنار معضل فزاینده قاچاق معکوس و گسترده محصولات غذایی به کشورهای همسایه، ابعاد فاجعه پیش‌رو و امکان تکرار قحطی ۱۲۹۶ که حدود نیمی از جمعیت ایران را به کام مرگ فرستاد، مشخص می‌گردد.
مردم و مسؤلان باید از هر طرحی که باعث کاهش اسراف و قاچاق، و مدیریت صحیح توزیع و مصرف گردد استقبال نمایند و امنیت غذایی و حیات ملت را بر هر موضوعی اولویت دهند.
لازم است تمام نهادهای حاکمیتی -از قوای سه‌گانه تا نهادهای امنیتی- پیش از وقوع بحران، آن را مدیریت کنند و علاوه بر تغییر شیوه پرداخت یارانه‌ها، با قاطعیت و فوریت از هم‌اکنون زنجیره‌ای از اقدامات پیشگیرانه را اتخاذ نمایند:
۱. حفاظت از سیلوها، مزارع، باغات، دامداری‌ها و همچنین انبارها و کارخانجات محصولات غذایی
۲. جیره‌بندی آب
۳. سهمیه‌بندی کالاهای اساسی
۴. افزایش شدید جریمه و مجازات احتکار، قاچاق و هرنوع مشارکت در خرابکاری و اخلال علیه امنیت غذایی
۵. آموزش همگانی کشت در منازل و پشت‌بام‌ها
۶. واگذاری موقت و عمومی زمین‌های بلااستفاده به مردم برای زراعت
۷. تعیین قاطع خط‌مشی کشاورزی
۸. واردات و ذخیره‌سازی گسترده کالاهای اساسی
۹. آموزش و تجهیز کشاورزان و باغداران برای افزایش محصول و بهره‌وری
۱۰. سرعت‌دهی به پروژه‌های استحصال آب‌های ژرف و شیرین‌سازی آب دریا.
۱۴۰۱/۲/۲۰