پیرامون رفراندوم

چه کسانی که موافق رفراندوم‌اند و چه کسانی که مخالف‌اند، یک چیز را نمی‌دانند و آن اشتراک لفظی رفراندوم است که اصولا بر سه موضوع اطلاق می‌شود:

۱. تعیین نوع حکومت؛ اشاره شده در مقدمه قانون اساسی و ناظر به ۵۸/۱/۱۰ که این نوع رفراندوم را تاکنون هیچ حکومتی در دنیا به‌جز جمهوری اسلامی ایران انجام نداده است.

۲. تصویب یا اصلاحیه قانون اساسی؛ اصل ۱۷۷ قانون‌ کنونی و مشابه اقدامی که در انتخاب خبرگان قانون اساسی (۵۸/۵/۱۲)، تصویب قانون اساسی (۵۸/۹/۱۱) و اصلاحیه آن (۶۸/۵/۶) انجام شد و در بسیاری از کشورها نیز محقق گشته.

۳. تصویب قوانین عادی با ارجاع برخی مسائل مهم به آراء عمومی از جانب مجلس؛ ظرفیت اصل ۵۹ که تاکنون در هیچ مقطعی در جمهوری اسلامی استفاده نشده است.

کسانی که بر طبل رفراندوم می‌کوبند، عموما عامدانه و موذیانه مشخص نمی‌کنند که دقیقا منظورشان چه نوع رفراندومی است تا هم راه را برای تاویل باز بگذارند و هم نخواهند به این پرسش پاسخ دهند حال که ناگهان علاقه‌مند به همه‌پرسی شده‌اند، چرا در زمان دولت و مجلس اصلاحات، تصمیمات خود را به رأی مردم نگذاشتند؟

گرچه تناقض ادعا و عمل منادیان رفراندوم تردیدی در شیطنت و مأموریت آنان باقی نمی‌گذارد، اما در کل باید بدانیم ظرفیت‌های قانونی نظیر همه‌پرسی مسائل مهم (اصل ۵۹)، استیضاح رئیس‌جمهور (اصل ۸۹)، فرمان جنگ (اصل ۱۱۰)، عزل رهبری (اصل ۱۱۱) و اصلاح قانون اساسی (اصل ۱۷۷)، صرفا بستری است که عندالزوم «می‌تواند» بنابر صلاحدید و طی تشریفات قانونی مورد استفاده قرار گیرد، نه آنکه حتما «باید» استفاده شود و اگر نشود به منزله عدم اجرای قانون قلمداد گردد!

پیام انقلاب

به مناسبت ورود به چهل و چهار سالگی انقلاب اسلامی، مطلبی مناسب‌تر از پیام اعجاب‌آور حضرت روح‌الله خطاب به ملت ایران به مناسبت رفراندوم ۱۳۵۸/۱/۱۲ (روز جمهوری اسلامی) برای انتشار نیافتم.

 

‏‏بسم الله الرحمن الرحیم‏
‏‏وَ نُریدْ اَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الاَْرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ اَئِمَّةً‏ ‏‏وَ نَجْعَلُهُمُ الْوارِثینَ صَدَقَ الله الْعَظیمْ
من به ملت بزرگ ایران که در طول تاریخ شاهنشاهی، که با استکبار خود آنان را‏‎ ‎‏خفیف شمردند و بر آنان کردند آنچه کردند، صمیمانه تبریک می‌گویم.
خداوند‏‎ ‎‏تعالی بر ما منت نهاد و رژیم استکبار را با دست توانای خود که قدرت مستضعفین است‏‎ ‎‏در هم پیچید و ملت عظیم ما را ائمه و پیشوای ملت‌های مستضعف نمود، و با برقراری‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی، وراثت حقه را بدانان ارزانی داشت.
من در این روز مبارک، روز‏‎ ‎‏امامت امت و روز فتح و ظفر ملت، جمهوری اسلامی ایران را اعلام می کنم.
به دنیا اعلام‏‎ ‎‏می‌کنم که در تاریخ ایران چنین رفراندمی سابقه ندارد، که سرتاسر مملکت با شوق و‏‎ ‎‏شعف و عشق و علاقه به صندوق‌ها هجوم آورده و رأی مثبت خود را در آن ریخته و‏‎ ‎‏رژیم طاغوتی را برای همیشه در زباله‌دان تاریخ دفن کنند.‏
من از این همبستگی بی‌مانند که جز مشتی ماجراجو و بی‌خبر از خدا، همه و همه به ندای‏‎ ‎‏آسمانی ‏‏وَ اْعتَصِمُوا بِحَبْلِ اللهِ جَمیعاً لبیک گفتند، و با تقریباً اتفاق آرا به جمهوری اسلامی‏‎ ‎‏رأی مثبت دادند و رشد سیاسی و اجتماعی خود را به شرق و غرب ثابت کردند، تقدیر‏‎ ‎‏می‌کنم.
مبارک باد بر شما روزی که پس از شهادت جوانان برومند و داغ دل مادران و‏‎ ‎‏پدران و رنج‌های طاقت‌فرسا، دشمن غول صفت و فرعون زمان را از پای درآوردید، و با‏‎ ‎‏رأی قاطع به جمهوری اسلامی، حکومت عدل الهی را اعلام نمودید. حکومتی که در‏‎ ‎‏آن، جمیع اقشار ملت با یک چشم دیده می‌شوند و نور عدالت الهی بر همه و همه به یک‏‎ ‎‏طور می‌تابد، و باران رحمت قرآن و سنت بر همه کس به یکسان می‌بارد. 
مبارک باد شما‏‎ ‎‏را چنین حکومتی که در آن اختلاف نژاد و سیاه و سفید و ترک و فارس و لر و کرد و بلوچ‏‎ ‎‏مطرح نیست. همه برادر و برابرند؛ فقط و فقط کرامت در پناه تقوا و برتری و به اخلاق‏‎ ‎‏فاضله و اعمال صالحه است.
‏مبارک باد بر شما روزی که در آن تمام اقشار ملت به حقوق خود می‌رسند، فرقی بین‏‎ ‎‏زن و مرد و اقلیت‌های مذهبی و دیگران در اجرای عدالت نیست.
طاغوت دفن شد و طغیان‏‎ ‎‏و سرکشی به دنبال او دفن می‌شود، و کشور از چنگال دشمن‌های داخلی و خارجی و‏‎ ‎‏چپاول‌گران و غارت‌پیشگان نجات یافت.
اینک شما ملت شجاع، پاسداران جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی هستید. اینک شما هستید که باید این ارث الهی را با قدرت و قاطعیت حفظ کنید‏‎ ‎‏و نگذارید بقایای رژیم متعفن‏ که در کمین نشسته‌اند و طرفداران دزدان بین‌المللی و‏‎ ‎‏نفت‌خواران مفت‌خوار در بین صفوف فشردۀ شما رخنه کنند. اینک شمایید که باید مقدرات‏‎ ‎‏خود را به دست بگیرید و مجال به فرصت طلبان ندهید، و با قدرت الهی که مظهر آن‏‎ ‎‏جماعت است، قدم‌های بعدی را بردارید، و با فرستادن طبقۀ فاضله و امنای خود در‏‎ ‎‏مجلس مؤسسان، قانون اساسی جمهوری اسلامی را به تصویب برسانید، و همانطور که‏‎ ‎‏با عشق و علاقه به جمهوری اسلامی رأی دادید، به امنای امت رأی دهید تا مجالی برای‏‎ ‎‏بداندیشان نماند.‏
صبحگاه ۱۲ فروردین -که روز نخستین حکومت الله است- از بزرگترین اعیاد مذهبی‏‎ ‎‎‏و ملی ماست. ملت ما باید این روز را عید بگیرند و زنده نگه دارند. روزی که کنگره‌های‏‎ ‎‏قصر ۲۵۰۰ سال حکومت طاغوتی فرو ریخت، و سلطۀ شیطانی برای همیشه رخت‏‎ ‎‏بربست و حکومت مستضعفین که حکومت خداست به جای آن نشست.‏
هان! ای ملت عزیز که با خون جوانان خود حق خود را به دست آوردید، این حق را‏‎ ‎‏عزیز بشمرید و از آن پاسداری کنید، و در تحت لوای اسلام و پرچم قرآن، عدالت الهی‏‎ ‎‏را با پشتیبانی خود اجرا نمایید.
من با تمام قوا در خدمت شما که خدمت به اسلام است،‏‎ ‎‏این چند روز آخر عمر را می‌گذرانم، و از ملت انتظار آن دارم که با تمام قوا از اسلام و‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی پاسداری کنند. ‏من از دولت‌ها می‌خواهم که بدون وحشت از غرب و شرق، با استقلال فکر و اراده،‏‎ ‎‏باقیماندۀ رژیم طاغوتی را که آثارش در تمام شئون کشور ریشه دارد پاکسازی کنند، و‏‎ ‎‏فرهنگ و دادگستری و سایر وزارتخانه‌ها و ادارات که با فرم غربی و غربزدگی بپا شده‏‎ ‎‏است به شکل اسلامی متحول کنند، و به دنیا عدالت اجتماعی و استقلال فرهنگی و‏‎ ‎‏اقتصادی و سیاسی را نشان دهند.
از خداوند تعالی عظمت و استقلال کشور و امت‏‎ ‎‏اسلامی را خواستارم.
والسلام علیکم و رحمة الله
‏‏روح‌الله الموسوی الخمینی‏

imam-khomeini.ir/fa/C207_42202/

حربه رفراندوم

یکبار برای همیشه؛ مشکل ما با رفراندوم چیست؟
۱. اولین و تنها کشوری هستیم که اصل حکومت‌مان را به رفراندوم گذاشته‌ایم و نظامی بر پایه «آری» ۹۸.۲٪ مردم بنا کرده‌ایم؛ فارغ از دو مرتبه رأی اکثریت به قانون اساسی و اصلاحیه آن.
نوبتی هم باشد نوبت آمریکا و انگلیس و عربستان است، نه دوباره ایران!
‏۲. مگر آن موقع که سلطنت‌طلبان و منافقین و دیگران، بارها و بارها از این ملت سیلی خوردند، تسلیم شدند؟!
خیر! ماندند، جنگیدند، خون ریختند و برای شکست حکومت و تسخیر کشور خیز برداشتند.
برای این انقلاب ۳۰۰ هزار شهید داده‌ایم؛ حداقل ۳۰۰ هزار کشته بدهند و آنچه را «می‌توانند» ببرند.

تجزیه در کمین

وقتی عنصر زن‌ستیزی چون عبدالحمید که ستاینده طالبان و وابسته به سعودی است، بنابر مأموریت از «رفراندوم» می‌گوید، منظورش قطعا تغییر نظام از جمهوری به دموکراسی یا همه‌پرسی آزادی حجاب نیست!
رفراندوم مد نظر او تعبیری جز همه‌پرسی در استان برای تجزیه ندارد که فعلا در لفافه بیان شده تا نوبت تصریح کلامی و اقدام عملی هم برسد و به دیگر استان‌ها نیز سرایت کند.
برنامه به خاک و خون کشیدن سیستان و بلوچستان را البته الزاما قرار نیست او شخصا پیش‌ببرد؛ لازم باشد استخبارات سعودی در اوج تنش حذفش می‌کند تا در پروژه عثمان‌سازی، اهل سنت را به خون‌خواهی و خونریزی وادارند.
۱۴۰۱/۸/۱۵

مهمترین چالش‌های ذهنی نسبت به انقلاب اسلامی

۱. چرا ما فقط با دنیا مشکل داریم؟
۲. چرا ما با همه دنیا مشکل داریم؟
۳. چرا امام وعده آب و برق مجانی داد؟
۴. چرا رهبری غیرپاسخگو و مادام العمر است؟
۵. شورای نگهبان چه حقی دارد برای رد صلاحیت و چرا نباید ناکارآمدی دولت‌ها و رؤسای جمهور را پای انتخاب و دخالت شورای نگهبان بگذاریم؟
۶. این چه انقلاب و نظامی است که همه سران آن خائن و فاسد و نفوذی بوده‌اند؟
۷. این همه هزینه نظامی چرا، وقتی در اولیات زندگی مانده‌ایم؟
۸. کمک به سوریه، لبنان، عراق، یمن و فلسطین چرا وقتی مردم ایران خود محتاج‌اند؟
۹. این همه ناکارآمدی و اختلاس چر‌ا؟
۱۰. اگر فساد سیستماتیک نیست، چرا با مسولان ارشد نظام برخورد نمی‌شود؟
۱۱. این همه پول نفت کجا و چطور خرج می‌شود که اثری از آن در زندگی خود نمی‌بینیم؟
۱۲. اعترافات اجباری و تلویزیونی، چه فایده و چرا؟
۱۳. چرا ما مانند امارات پیشرفت نکرده‌ایم؟
۱۴. حجاب اجباری و گشت ارشاد چرا؟
۱۵. چرا رفراندوم برگزار نمی‌شود تا مردم حکومت دلخواه و سرنوشت خود را تعیین کنند؟
۱۶. سربازی اجباری چرا؟
۱۷. چرا فیلترینگ و محدودسازی‌ فضای مجازی و در عین حال حضور مسولان در شبکه‌های اجتماعی خارجی؟
۱۸. تبعیض و ترجیح مرد بر زن در احکام اسلام چرا؟
۱۹. انرژی پرهزینه هسته‌ای چرا؟
۲۰. چرا احکام خشن چون حد و قصاص خصوصا در حوزه جنسی؟
۲۱. مردم کجا باید اعتراض کنند که اغتشاشگر شناخته نشوند؟
۲۲. چرایی انتصاب افراد مسئله‌دار توسط رهبری و عدم عزل آنان توسط ایشان؟
۲۳. وقتی همه اختیارات و اموال و دارایی‌های کشور در رهبری و نهادهای زیرمجموعه او متمرکز شده، چه انتظاری از رییس‌جمهور و انتخابات می‌توان داشت؟
۲۴. با وجود این همه فساد در کشور، چطور ادعای اسلامی بودن جامعه و حکومت را داریم؟
۲۵. چرا مدام رهبری و مدیریت او با ائمه و دوران امام علی مقایسه می‌گردد؟
۲۶. چرا همه نارسایی‌ها و ناکارآمدی‌ها گردن دشمن انداخته می‌شود؟
۲۷. آیا احترام و اقتصاد ایران و اعتبار پاسپورت ایرانی در زمان شاه بالاتر نبود؟
۲۸. آیا شان و منزلت روحانیت و دین‌داری مردم زمان حکومت پهلوی بیشتر نبود؟
۲۹. آیا حکومتی سکولار در ایران مانند آنچه در ترکیه و عراق و لبنان شاهد هستیم بهتر جواب نمی‌داد و شاهد نزاع و دوقطبی کمتری نمی‌بودیم؟
۳۰. با وجود اذعان قرآن به «لااکراه فی الدین» این حد از دخالت دین در دنیا و مجازات‌های حوزه شخصی برای چیست؟

 

ملاحظات:
۱. گردآوری فوق، برآورد شخصی و تجربی نگارنده به‌واسطه حضور پررنگ و مستمر در محافل حقیقی و مجازی است که شایع‌‌ترین سؤالات و شبهات را دربرمی‌گیرد به نحوی که معتقدم اگر دستگاه‌های متولی فرهنگی بر این ۳۰ محور متمرکز شوند، به حداقل ۹۰٪ شبهات حداقل ۹۰٪ جامعه پاسخ داده‌اند.
۲. پاسخ علمی و منطقی تمام این سؤالات را در کانال خود طی این سال‌ها ارائه کرده‌ام که با صرف کمی وقت آن را خواهید یافت.
۳. با توجه به حجم بالای پیام‌ها از مخاطبان تقاضا دارم از درخواست دریافت پاسخ‌ها از اینجانب خودداری کنند. به شرط فرصت، در روزهای آینده، لینک پاسخ را ذیل هر پرسش در همین پست خواهم آورد.

 

پی‌نوشت | اگر دنبال پاسخ این پرسش‌ها هستید، کتاب «یک ون شبهه» را از دست ندهید:
eitaa.com/soada_ir/6053
 

رفراندوم

 

بحث رفراندوم روحانی، یک پیوست مهم لازم دارد که اگر در جدال با حاکمیت جدی شود، از سوی او منتشر خواهد شد: قانون اساسی پیشنهادی در دو پلانِ با جایگاه رهبری (محدود و موقت) و بدون آن، که بسته به شرایط کشور و میزان توان تهاجمی، یکی از آن دو منتشر خواهد شد.
منظومه اشعاری زیبا و مردم پسند از فاسدترین جریان سیاسی کشور که مملو از عبارات فریبنده است.
اگر می‌خواهید بدانید محوریت پیش‌نویس قانون اساسی جریان نفوذ چه هست، نیم نگاهی به توییت‌های سرشبکه عملیات روانی، تاجزاده، و کلیدواژه‌های پرتکرار و مورد استفاده او بیندازید: حذف نظارت استصوابی، شفافیت، آزادی مطبوعات، آزادی اینترنت، علنی بودن محاکم و انتخابی و دوره‌ای بودن رهبری در نسخه اول، و حذف آن در نسخه دوم.
۹۹/۱۰/۲

اپوزوسیون پوشالی

1. کانال تلگرامی آمدنیوز در نظرسنجی مورخ 3 اردیبهشت 97، از مخاطبان خود خواسته تا اعلام دارند به فرض تغییر نظام جمهوری اسلامی، کدام فرد را برای پایه گذاری سیستم جدید مناسب می دانند؟ و در این میان 8 چهره را در معرض انتخاب قرار داده که عبارت اند از «رضا پهلوی»، «سید محمد حسینی»، «میرحسین موسوی»، «محمود احمدی نژاد»، «سید محمد خاتمی»، «ابوالحسن بنی صدر»، «امیرعباس فخرآور» و «مریم رجوی».

2. فارغ از عددی که تلگرام از تعداد دنبال کنندگان کانال آمدنیوز نشان می دهد و اینکه از میان 1.3 میلیون مخاطب، چه تعداد حقیقی و چه میزان فیک است، تا این لحظه 360 هزار بازدید از مطلب مربوط به نظرسنجی (رفراندوم مجازی) صورت گرفته که تنها 25 هزار و 835 نفر در آن شرکت کرده اند و این یعنی بیش از 93% دنبال کنندگان آمدنیوز، رفراندوم مجازی این کانال ضد انقلاب را تحریم کرده و وقعی بر شطحیات زم ننهاده اند.

3. ریپورتاژهای متعدد آمدنیوز و رسانه های ضد انقلاب بر تحرکات اخیر احمدی نژاد، و تقلیدهای کلامی کانال دولت بهار از آمدنیوز نیز معرف حضورتان هست؛ نتیجه چنان گفتار و رفتاری آنکه احمدی نژاد افتخار یافت تا نام خود را در کنار تروریستی چون مریم رجوی، جاسوس فراری ای چون بنی صدر، دلقکی چون سید محمد حسینی و غارتگری چون رضا پهلوی جای دهد.

4. بیشترین اقبالِ اندک شرکت کنندگانِ در نظرسنجی، به ترتیب به رضا پهلوی (77%)، محمد حسینی (7%)، موسوی (5%)، احمدی نژاد (4%)، خاتمی (3%) و بنی صدر (2%) تعلق گرفت و تفاله هایی چون فخرآور و رجوی نیز هر کدام تنها 1% از آراءِ کمتر از 7% شرکت کننده در رفراندوم مجازی را به دست آوردند.

5. اتفاق جالب آنکه با وجود سنگ تمام آمدنیوز برای ری استارت در انتشار و رسانه ای کردن آتش بازی های این گروهک، و با وجود نائل آمدن این دلقک به رتبه دوم نظرسنجی آمدنیوز در میان دیگر چهره ها، اما عصبانیت مبتنی بر توهم وی، به دلیل عدم کسب رتبه نخست، باعث دریدن متقابل وحوشی چون سید محمد حسینی و روح الله زم شده به طوری که آتش توپخانه طرفین علیه یکدیگر فعال گشته و این دقیقا نشان دهنده آن است که نفی جمهوری اسلامی، تنها نقطه همنوایی رقت انگیز و شکننده اپوزوسیون پر سروصدا و پوشالی است و اینان حتی به صورت تاکتیکی هم توان تحمل یکدیگر را نه برای استقرار نظام جدید، که برای یک نظرسنجی مجازی پیرامون نظام جایگزین فرضی ندارند.

مطلب مرتبط در خصوص شکست مفتضحانه ضد انقلاب در رفراندوم حقیقی و علی الارض:

ahmadghadiri.ir/post/79

واکنش همیشگی

واکنش همیشگی رسانه های ضد انقلاب و ذهن های بیمار دنباله روی شان به حمایت سراسری مردم از نظام و رهبری در راهپیمایی های ۲۲ بهمن:

۱. نظامی ها بودند، نه مردم

۲. کارمندان بودند، بالاجبار

۳. از شهرستان ها بودند، با اتوبوس

۴. آمدند اما، برای ساندیس

۵. ما بیشتریم، اگر مجوز حضور دهند

۶. آمدند، برای اعتراض

۷. آمدند، کم بودند

۸. تصاویر آرشیوی است

۹. خبر مهمتر، یک کنسرت لغو شد

۱۰. سکوت سانسور بایکوت

رفراندوم و دیگر هیچ

آنان که سودای رفراندوم را دارند، امیدوارم خوب مناظر با شکوه از جمعیت ده ها میلیونی سراسر کشور را که به سخت ترین شکل و با چندین ساعت پیاده روی در سرمای شدید و بعضا برف و باران حمایت خود از نظام مقدس جمهوری اسلامی نشان داده اند، تماشا کرده باشند.

در این رابطه لازم به ذکر است:

1- اگرچه جمعیت روستاها و شهرهای کوچک (وفادار ترین اقشار به انقلاب) به خودی خود بخش بزرگی از جمعیت کل کشور را شامل می شود اما به دلیل قلت جمعیت این واحدهای جغرافیایی، اصولا در این نواحی تجمعی برگزار نمی گردد.

2- به دلیل کثرت شهرها و حجم بالای فیلم و تصاویر از جای جای جمعیت آن همه شهر، تنها صحنه ای و خیابانی از برخی شهرهای بزرگ در فهرست نمایش جمعیت قرار می گیرد و در سیما به نمایش گذارده می شود.

3- جمعیت حاضر در راهپیمایی های سراسر شهرهای کشور، همه‌ی حامیان و موافقان نظام و انقلاب نیستند، بلکه تنها عده ای هستند که آمده اند. حتما هر سال برای بسیاری از حامیان ارزش ها، اقوام و اطرافیان شان پیش آمده که به دلایلی اعم از طفولیت، کهولت، کسالت، مسافرت و خصوصا تاخیر و یا رخوت نتوانسته در راهپیمایی حضور یابند. بنابراین شکوه جمعیت تنها متعلق به بخشی از حامیان انقلاب است که خواسته و توانسته اند در راهپیمایی حاضر گردند.

4- صحنه هایی که در اخبار سیما و خبرگزاری ها از انبوه جمعیتِ راهپیمایی کننده در 22 بهمن نشان داده می شود، محدود به لحظه‌ی ثبت و نیز کادر تصویر است و همه‌ی جمعیت را نشان نمی دهد.

5- همان جمعیت حاضر در زمان واحد در داخل یا خارج کادر تصاویر نیز همه‌ی جمعیت به خیابان آمده نیست بلکه تنها پیک آن است. در بازه‌ی زمانی 5 ساعته ی مراسم (7 تا 12)، حداقل دو شیفت آدم میاید و می رود و به ازای افرادی که تازه وارد جمعیت می شوند، عده ای که زودتر حضور یافته بودند، از جمعیت خارج شده و یا در حال خروج اند.

6- و آخر آنکه با توجه به وجود سه دسته‌ی "موافق، ممتنع و مخالف" نسبت هر موضوعی از جمله نظام و انقلاب، جمعیت آمده به راهپیمایی با جمعیت نیامده مورد قیاس قرار نمی گیرد، بلکه جمعیت حاضر در 9 دی 88 و 22 بهمن ها در سراسر کشور و حتی همان تهران (پایتخت ناهنجاری های سیاسی و فرهنگی) با مثلا جمعیت 25 خرداد 88 می بایست مقایسه شود، که البته آن هم محل اشکال است زیرا بسیاری از همان جمعیت 25 خرداد نیز بدون ضدیت با نظام، تنها نسبت به نتایج انتخابات مردد بودند و طبق نظرسنجی های خارجی (PIPA و Globe Scan) بسیاری از همان افراد نیز طی چند هفته به شدت ریزش کردند تا جایی که برخی از همان طیف نهایتا با حضور در مراسم برائت 9 دی، در ثبت رکورد عظیم ترین تجمع مردمی سهیم بوده اند.

7- دلمان باید بسوزد به حال روان پریشانی که با استناد به "طوفان توییتری" که به برکت بیکاری مفرط و حساب های فیک، رقم خورده، بر توهم خود بی شمار پنداری خویش اصرار دارند. برای شفای شان دعا نماییم و تحقیرشان نکنیم که به حکم شارع "لا حرج للمریض".

هم دعوت به حضور کردند و هم اذعان نمودند که خطری متوجه شان نیست. بنابراین در ۲۲ بهمن امسال برای اولین بار شاهد وزن کشی عملی و هم زمان بودیم.

آیا شانتاژ و توهم اقلیت پر هیاهو پایان خواهد یافت؟

آدرس غلط

موافقان و مخالفان روحانی، متفقا اذعان دارند بر اینکه عبارت «من سرهنگ نیستم، حقوق دانم» در مناظره ۹۲ همچون وعده های «حل صد روزه مشکلات اقتصادی» و «رفع تحریم ها» در پیروزی شیخ حسن روحانی ایفای نقش بسیار کرد. عباراتی که به دلیل حجم بالای رأی سازی اش، باید آن را یک «دوپینگ سیاسی» نامید.

اما قاعدتا هر ترفند، شعار و حیلتی تنها یکبار کارایی داشته و نقش «برگ برنده» را ایفا می کند. از این روی برای یافتن گزاره کلیدی و حربه راهبردی روحانی _که قادر باشد هم نظر سرخوردگان از دولت و برجام را بازیابی کند و هم خصوصا آراء خاموش و تحریمی را به سبد رأی وی افزون نماید_ باید از منظر او و مشاورانش به وضعیت پیرامونی بنگریم تا به روش مرسوم و علمی سناریو خوانی، برآوردی صحیح و نزدیک به واقعیت در این خصوص داشته باشیم.

گزاره روحانی می بایست پلی باشد میان گذشته و آینده تا ضمن توجیه کارنامه ضعیف دولت، وعده های محقق نشده و ناکامی های برجام، راه را نیز برای ساختارشکنی های آتی و انجام «معامله بزرگ» با آمریکا هموار نماید.

از این روی به عقیده نگارنده، این دوپینگ سیاسی و در حقیقت انتحار روحانی _در شرایطی که البته چیزی برای از دست دادن ندارد_ چنین عبارتی خواهد بود:

«مشکلات اقتصادی ما ناشی از اقدامات تحریم سازی چون تنش زایی های منطقه ای و موشک پراکنی های سپاه است. تا کی باید از جیب مردم ایران خرج مردم عراق، سوریه، لبنان، فلسطین و یمن شود؟ تا کی باید اموال ملت ایران به دلیل ماجراجویی های برخی، بلوکه شود؟ چرا کارهایی کنیم که با وجود رفع قانونی تحریم ها به واسطه برجام، سرمایه گذاران و بانک های خارجی جرأت همکاری با ایران را نداشته باشند؟ مردم باید خود در رفراندومی آزاد رویه نظام و سیاست خارجی کشور را تعیین نمایند».

عبارتی که اگرچه فی نفسه جدید نیست اما طرح علنی، عریان و تهاجمی اش از جانب یک رئیس جمهور، بی تردید جدید و هنجارشکنانه خواهد بود.

قضاوت با زمان...

۱. هدف از این هشدار، قصاص پیش از جنایت نیست، روشنگری پیرامون شبهه ای خطرناک و خلع سلاح استفاده کنندگان فعلی و آتی از آن است.

۲. برجام های ۲ و ۳ که روحانی و هاشمی علی رغم میل و تلاشش شان برای تحقق، موفق به انجام آن نشدند، چیزی جز متلاشی کردن حلقه های دفاع منطقه ای ایران و فریز کردن توان موشکی کشور نبوده و نیست. ضمن آنکه تمام جملات مذکور را به طور مجزا _صریحا یا تلویحا_ از شخص روحانی و یا اطرافیانش به وفور شنیده ایم.

۳. در این فیلم نیم ساعته توضیحاتی پیرامون شبهه مذکور و عناصری چون برجام، تهدیدات منطقه ای، تاریخچه تحریم ها و مسببان داخلی وضع و تشدید آن داده ام: aparat.com/v/CKM5o