نمک و نمکدان

بقایی پس از آزادی از بازداشت نخست: «من از مقام معظم رهبری تشکر می کنم. قدردان ایشون هستم که بنده رو ۲۹ دی ماه ۱۳۹۴ از دست این آقایون [قوه قضائیه] نجات داد. خودم رو قدردان و مدیون ایشون می دونم». 

t.me/GhadiriNetwork/1766

احمدی نژاد در گفتگوی ویدیویی چهارم خود با مردم: «سال های ۹۰ ۹۱ اگر رهبری حمایت نمی کرد از دولت، اینها [مجلس] تکه پاره می کردند دولت را در داخل».

t.me/GhadiriNetwork/1380

🔗 تأملاتی پیرامون کاندیداتوری بقایی و نامه مشایی

t.me/GhadiriNetwork/882

🔗 یک دقیقه سکوت!

t.me/GhadiriNetwork/906

کدام انحراف؟

رمزگشایی از مکاتبه مجید عمرانی (فرزند حسن روحانی) با روح الله زم، مدیر رسانه برون مرزی روحانی در جنگ نرم نیابتی:

دایی حسین [= حسین فریدون، عموی مجید عمرانی].

امروز که اومد [= احمدی نژاد] فضا خیلی به نفع ما شد.

بچه ها [= تیم رابط آمدنیوز] بعضی چیزا رو باهاش [= احمدی نژاد] بستن.

با اومدن احمدی نژاد فضا برای اون سورپرایز اصلی داره آماده میشه.

یکسری از بچه ها [= تیم رابط آمدنیوز] رو چراغ خاموش فرستادیم پیش علی نورایی [= عضو ستاد احمدی نژاد].

فیصل [= ترکی الفیصل، وزیر اسبق اطلاعات عربستان با 22 سال حضور در این سمت].

لبخند معاویه

این روزها معاویه خوشحال است از اینکه زبیر را رو در روی علی دیده است!

طعنه می زند به «سیف الاسلام» خوانده شدن زبیر در زمانی.

دشمنی اش با وی را حقانیت خود و دشنام هایش را بصیرت خویش می پندارد!

البته مغلطه ای بیش نیست، آن زمان که سیف الاسلام در جبهه حق شمشیر می زد دشمنش بودید و دشنامش می دادید و پیروزی اش را در سنوات ماضیه تقلب می خواندید، حال که وضعش دگرگون، و به ضلالت شما نزدیک گشته، گرامی اش می دارید و برایش حق حضور قائلید!

چیزی که در این میان ثابت مانده و تغییر نکرده، مظلومیت همیشگی شیعه و غربت ائمه آن است.

تأملاتی پیرامون کاندیداتوری بقایی و نامه‌ی مشایی

پس از نهی رهبری نسبت به کاندیداتوری احمدی نژاد در انتخابات به جهت رعایت مصلحتِ کشور و مبتنی بر این واقعیت که این حضور منجر به ایجاد فضایی دو قطبی و منتج به فتنه خواهد شد، شاهد بیانیه‌ی امیدوار کننده‌ی رئیس جمهور سابق مبنی بر عدم قصد کاندیداتوری بودیم و حتی سخنانی از وی منتشر شد که در تحلیلی صحیح و عقل پسند، معرفی گزینه را نیز در تعارض با فرمایشات رهبری بیان نمود و شاید از این روی بود که احمدی نژاد حتی از تایید غلامحسین الهام و حمایت از وی سرباز زد.

ناگهان اما در چرخشی عجیب، احمدی نژاد تمام قد پشت بقایی ایستاد و او را به صحنه فرستاد. فارغ از اینکه چه شد که نظر احمدی نژاد برگشت و اینکه آیا فردی از نزدیکان مدعی «پیغام» و «امر» خاصی شده یا نه، این سوال مهم مطرح است که چرا «بقایی»؟ آیا مشایی و احمدی نژاد صرف نظر از مولفه‌ی نزدیکی و وفاداری بقایی به خود، اساسا نباید یک اطمینان نسبی و حداقلی از تایید صلاحیت گزینه‌ی خود داشته باشند؟!