اقدام مسلحانه

با وجود شبکه‌سازی و سازمان‌دهی طیف وسیعی از معارضان، تلاش و ترجیح دشمن بر آن است که اقدامات مسلحانه و ایذائی خود را با دو هدفِ مشروعیت‌سازی و ایجاد سپری انسانی، همراه سازد با همسو نمودن جمعیت‌هایی از مردم.
به عبارت دیگر، اقدامات ایذائی (خرابکاری، آتش‌افروزی، انفجار و ترور) را بخش ثابت و حتمی برنامه دشمن باید دانست که اگر در این چند هفته ظهور و بروزی «گسترده» نداشته، به دلیل نگرانی از منفک شدن بدنه معترضان از آشوبگران بوده است.
بدین ترتیب باید گفت درهرحال اقدامات ایذائی و مسلحانه وارد فاز گسترده عملیاتی خواهد شد؛ چه در زمان حصول همراهی اقلیتی قابل توجه با جریان برانداز، و چه زمانی که ضدانقلاب و تجزیه‌طلبان از همراهی مردم ناامید شوند؛ با این تفاوت که در حالت نخست ضریب توفیق دشمن در وارد آوردن خسارات و تلفات به کشور، بسیار بیشتر از حالت اخیر خواهد بود.
همه چیز بستگی به هوشیاری مردم دارد.
۱۴۰۱/۸/۱۲

برنامه

برنامه‌ای که امروز ائتلاف دشمنان دارند بر محور آشوب و جنگ داخلی برای کشور پیاده می‌کنند را پیشتر بنا داشتند به ترتیب در سال‌های ۸۸، ۹۲، ۹۶، ۹۷، ۹۸، ۹۹، ۱۴۰۰ و چندین مقطع دیگر از جمله در نیمه اول ۱۴۰۱ عملیاتی کنند اما در تمام موارد با درایت و هدایت رهبر انقلاب، یا شکست خوردند و یا فرصت عرض اندام نیافتند.
اکنون اما تحولات بین‌الملل و آستانه جنگ میان قدرت‌های جهان، آن‌هم در شرایط پیشرفت شتابان ایران، خصوصا اسرائیل را به‌مثابه غریقی درآورده که می‌خواهند به هر طریق ممکن ایران را متوقف و متلاشی کنند.
۱۴۰۱/۸/۶

شبکه سازی

سیدحسن نصرالله در ۲۶ مهر ۱۴۰۰ برای اولین بار اعلام کرد که حزب‌الله ۱۰۰ هزار نیروی مسلح و آموزش دیده دارد.
رقم بزرگی که تنها معطوف به مقاومت لبنان است و دیگر جریان‌های نیابتی و وابسته به جمهوری اسلامی در عراق، یمن، سوریه، فلسطین، افغانستان، پاکستان، آذربایجان، بحرین، عربستان و... را دربرنمی‌گیرد که اگر آن‌ها را نیز محاسبه کنیم به تخمین بسیار بزرگی از نیروهای نیابتی و سازماندهی شده کشور خواهیم رسید.
این سکه اما روی دیگری هم دارد و آن اینکه وقتی ایران با بودجه سالانه ۵ الی ۷ میلیارد دلاری نظامی، چنین ارتش‌های برون مرزی‌ای را تدارک دیده، ائتلاف دشمن متشکل از حداقل آمریکا، انگلیس، فرانسه، اسرائیل و عربستان با حدود ۱۰۰۰ میلیارد دلار بودجه نظامی سالانه، چه تعداد نیرو را از میان اصناف، اقشار و طوایف مختلف، برای آشوب و جنگ داخلی در ایران سازماندهی نموده!
عناصری خشن، آموزش دیده، سازمان‌دهی شده و عموما مسلح که رسانه‌های همان دولت‌ها اصرار دارند آنان را «مردم» بنامند.
۱۴۰۱/۸/۶

وضعیت قرمز

کارت‌های متعدد بسیاری هست که هنوز توسط ائتلاف دشمن استفاده نشده است.
اگر برای این شرایط آماده نباشیم، غافلگیر می‌شویم:

۱. ترورهای کور و هدفمند
۲. آتش‌افروزی‌های سریالی مزارع، مراتع و سازه‌ها
۳. خرابکاری‌های صنعتی و زیرساختی
۴. قطع جریان آب، برق، گاز، اینترنت و مخابرات
۵. عملیات مسلحانه ضدانقلاب
۶. ربایش و انهدام هواپیماهای مسافربری
۷. تجزیه طلبی گروهک‌ها
۸. خروج سفرای خارجی از ایران و اخراج سفرای ایران از کشورهای خارجی
۹. صدور بیانیه و قطعنامه از سوی مقامات خارجی و سازمان‌های بین‌المللی
۱۰. گرفتن کرسی و حق رأی ایران در سازمان‌های بین‌المللی
۱۱. حذف فوتبال ایران از جام جهانی
۱۲. پناهندگی ورزشکاران و دیپلمات‌ها
۱۳. اعتصاب رانندگان، کارگران و کارمندان
۱۴. بیانیه روحانیون فاسد علیه نظام و رهبری
۱۵. استعفا، فرار و کودتای نظامیان نفوذی
۱۶. اعلام برائت از نظام و رهبری و اقدام به استعفا و فرار از جانب سیاسیون فاسد
۱۷. تحمیل شوک ارزی به اقتصاد
۱۸. احتکار کالاهای اساسی و انهدام ذخایر غذایی
۱۹. افزایش تحریم‌ها
۲۰. انسداد و مصادره دارایی‌ها و توقیف کشتی‌ها و هواپیماهای ایران
۲۱. شعار دهی و شعار نویسی در شهرها
۲۲. کشف حجاب و لباس گسترده
۲۳. ایجاد ترافیک شدید شهری
۲۴. افشای اسناد و فیلم علیه مسؤلان
۲۵. بیانیه خوانی کارکنان صداوسیما روی آنتن
۲۶. آشوب و فرار زندانیان
۲۷. تظاهرات خیابانی
۲۸. تحرکات مرزی دولت‌های همسایه
۲۹. تحمیل جنگ داخلی و حمله خارجی به کشورهای محور مقاومت
۳۰. حمله نظامی به ایران

تکنیک‌های براندازی

جین شارپ (Gene Sharp) ۱۹۲۸-۲۰۱۸ مؤسس و مدیر بنیاد مطالعاتی «آلبرت انیشتین» و نظریه پرداز آمریکایی حوزه براندازی نرم در سه سطح استراتژی، تاکتیک و تکنیک است. از شارپ تألیفات بسیاری درخصوص مبارزات خشونت پرهیز به چاپ رسیده که یکی از معروف‌ترین آن «از دیکتاتوری تا دموکراسی» است.
وی در این کتابچه، دستورالعمل‌های عملیات براندازی را احصاء و در قالب ۱۹۸ تکنیک ارائه نموده که مواردی از آن به شرح زیر است:
سخنرانی‌های عمومی، استفاده از شعارها، کاریکاتورها و نمادها، اعطای جایزه‌های غیرواقعی و ظاهری، استفاده از پرچم‌ها و رنگ‌های نمادین، اجرای نماز و دعا، ایجاد صداهای نمادین، تمسخر و اهانت به شخصیت‌ها، راهپیمایی و تظاهرات مذهبی، انجام مراسم سوگواری سیاسی، تشییع جنازه‌های غیرواقعی و ظاهری، تلاش برای زندانی شدن و...

منبع: کتاب «تکنیک‌های عملیات روانی در حوزه رسانه و خبر» نگاشته اینجانب، صفحات ۱۲ و ۱۳

پیام مخاطب

بنده یک دهه هشتادی متولد ۸۲ هستم.
رفیق آشوبگر دارم (دیشب پیشش بودم)؛
رفیق معترض هم دارم (تقریبا کسی نیست که معترض نباشه از جمله خودم)؛
رفیق بسیجی دارم؛
رفیق دانشجوی اطلاعات و امنیت دارم (سپاه و وزارت هر دو)؛
رفیق مخالف نظام و موافق نظام دارم و از قضا توی جمع‌های مختلف که زمین تا آسمون با هم فاصله اعتقادی دارن هستم.
به‌جای اینکه در مورد دهه هشتادیا نظر بدین حرفاشونو بشنوید.
حرف یه جوون توی سن من چی می‌تونه باشه؟
شاید باورتون نشه ولی اولیش سرگرمیه!
ما جوونیمونو توی فجازی زندگی کردیم؛ با پابجی و کالاف دیوتی و PS4 و PS بزرگ شدیم؛ نه! باهاشون زندگی کردیم؛ توش هویت پیدا کردیم. از کلش اف کلنز خلاقیت و درس استراتژی گرفتیم. با انواع سلاح‌ها و شیوه‌های پیروزی و گذران مرحله در انواع گیم‌ها آشنا شدیم و سعی کردیم به روش‌های مختلف یه مرحله سخت از یه بازی سخت رو بگذرونیم؛ بازی‌هایی که آدم کشی روال ترین بخشش هست!
اما دهه هشتادیا بزرگ شدن؛ قد کشیدن؛ الان دانشگاه میرن؛ سر کار میرن؛ ولی با یه چیزی مواجهن؛ تفاوت عظیم با نسل قبل و قبل‌تر خودشون. با چاله عظیم نداشتن هیجان و سرگرمی در زندگی واقعی و در مقابلش تصویرسازی و رؤیاپردازی شدید مجازی از یه زندگی پر از هیجان. توی فجازی هویت پیدا کردیم و اکانت اینستا و توییترمون شد همه رسمیتمون.
حالا اما جامعه به ما به چشم بچه نگاه می‌کنه؛ بچه بی‌تربیت!
میفرمایید تقصیر خانوادشه شده آشوبگر.
عه! واقعا؟ یعنی الان دنبال مقصریم؟ بیخیال! بنظرم بحث قصور رو پیش نکشیم چون سفره این دل اگر باز بشه حرف‌هایی زده میشه که شاید حتی به بلاک شدن و بن شدن بنده منتهی بشه!
نسل من چیزی از انقلاب به دستش نرسید.
زمان جنگ هشت ساله امام خمینی بحرانی‌ترین وضعیت ممکن رو سپرد به کسی همسن من، الان دسته بیل هم به بنده نمیدن!
درس بخون درس بخون!
جدا؟ ما برخلاف نسل قبل خودمون عاقلیم و ترسی از قضاوت جامعه نداریم.
درس بخونیم؟ جدا؟ چی بخونیم؟ چی بخونیم که توی این کشور بها داشته باشه؟
طولانیش نکنم؛ این نسلی که کف خیابونه نه چیزی از انقلاب به دستش رسیده نه چیزی یه اسم به رسمیت شناخته شدن و نه مفاهیم عمیق دینی و ارزش های اصیل انسانی.
از حجاب هیچی نمیدونه؛ با مفهوم عفاف آشنایی نداره؛ سود و ضررشو نمیدونه.
از صبح تا شب با سینما و سریال و رسانه تو گوشش کردن حجاب اجباری. 
از صبح تا شب با مستندسازی و شبهه‌اندازی تو منوتو اصالت انقلابشو ازش گرفتن و سال ۵۷ رو اوج جهالت مردم نشون دادن.
برخلاف جمهوری اسلامی جهودای بیشرف هزارتا برنامه براش پیاده کردن.
سلبریتی‌ش دعوتش کرده به گل و وید کشیدن
نوجوونیشو با پورن گذرونده و شده معتاد پورنوگرافی.
یه سری جهش یافته هم داره که از مرحله مجازی به واقعی رسیدن و رسما مفهومی رو وارد قصه کردن به اسم فری ریلشن؛ بعدم وقتی کنار هم قرار گرفتن دیدن حرف مشترک زیاد دارن. تفاوت جنسیتی رو هم فراموش کردن و شدن اکیپ‌های دوستانه دختر و پسر بدون ذره‌ای مخفی کاری و علنی.
یه سر به پارک‌ها و کافه‌ها بزنید متوجه خواهید شد.
اینایی که کف خیابونن یه شبه به خیابون کشیده نشدن.
فضا یه کاری باهاش کرده که درگیری با پلیس براش تفریح محسوب بشه؛ هیجان داره؛ کیف میکنه.
از جهالتش گفتم تا هیجانش.
قصه حجاب و گشت ارشاد بالاخره تموم می‌شه اما درد بی برنامگی سیستم برا نسل پیشران کشور همچنان بدون ذرررررره‌ای توجه باقی می‌مونه و صداش چند ماه دیگه با یه قصه دیگه شنیده خواهد شد.
استاد قدیری اگر دستتون رسید درد دلای صادقانه بنده رو به نیابت از نسل چهارم انقلاب به اهلش برسونید.
برا ظهور امام زمانمون تا آخرش پای جمهوری اسلامی هستیم و بالاخره به هر زوری شده علم رو به صاحبش می‌رسونیم.
یا علی

اتاق مشترک

جنبش «بی‌سر» را «خودجوش» نپندارید!
این جنبش‌ها را اتاق مشترک سرویس‌های معاند برنامه‌ریزی، و با اهرم رسانه، سلبریتی و عوامل میدانی مدیریت میکنند و تعمدا از معرفی یک رهبر پرهیز مینمایند تا:
۱. مردمی جلوه کند
۲. همه سلایق را جمع نمایند
۳. امکان بازداشت و رسوایی رهبر وجود نداشته باشد

‏تکلیف رسانه و عوامل میدانی مشخص است، وجه به خدمت گرفتن سلبریتی‌ها را هم بدانید:
۱. پنهان کردن ماهیت امنیتی جنبش‌ها، پشت نقاب هنر و ورزش
۲. استفاده از پایگاه اجتماعی و ظرفیت رسانه‌ای سلبریتی‌ها
۳. سهولت بین‌المللی شدن جنبش به دلیل ماهیت جهانی هنر و ورزش
۴. همراه کردن زنان و جوانان

نوبت مجلس

‏لازم است مجلس، تشدید مجازات همه مشارکت کنندگان در اغتشاشاتِ منجر به لطمات جانی و مالی را تصویب و کیفرهای قانون مجازات را با موارد زیر تغلیظ نماید:
۱. اخراج از نهادهای حاکمیتی
۲. قطع یارانه
۳. محرومیت از تحصیل در دانشگاه‌های دولتی
۴. پرداخت دیه و خسارات وارده به اموال عمومی و خصوصی

‏قانون پیشنهادی مذکور، علاوه بر بالابردن هزینه برای آشوبگران و افزایش بازدارندگی، بر این منطق استوار است که هرکس به هرنحو در اغتشاشات حضور به‌هم برساند در واردآوردن خسارت به اموال عمومی و خصوصی سهیم است و از این حیث مطلقا نباید حق برخورداری از بیت‌المال را داشته باشد.

جنین دو رگه

۱. در چند محله‌ی یک یا دو شهر کشور چند ده/صد نفر از عناصر سازماندهی شده را برای تجمع و طرح شعارهای هماهنگ و ساختارشکنانه به‌خط می‌کنند
۲. با بزرگ‌نمایی و ضریب‌دهی سنگین رسانه‌ای و استفاده از تکنیک «تعمیم» تحرکات مذکور را اولا به نام مردم و ثانیا استان و کشور می‌زنند و از استفاده از فیلم‌های منتشر شده/نشده سال‌های قبل نیز دریغ نمی‌کنند
۳. طی چند مرحله و در چند نقطه کشور، تحرکات محدود را با هدف القاء «مردمی» و «سراسری» بودن، سازماندهی می‌نمایند
۴. پس از خط‌شکنی عناصر گروهکی و پشتیبانی گسترده رسانه‌ای، پای دیگر طیف‌های جرأت یافته ضدانقلاب را نیز به خیابان باز می‌کنند
۵. با تشدید تنش‌ها، سلبریتی‌های به ظاهر خاکستری عرصه سیاسی-هنری-ورزشی نیز طبق معمول مأمور به وطن فروشی و حمایت از اغتشاشگران می‌شوند و اینگونه نطفه نامشروع فتنه پرورش می‌یابد؛ غافل از آنکه این جنین دو رگه سعودی-اسرائیلی نیز مانند همه فتنه‌های کوچک و بزرگ گذشته سِقط و سَقط خواهد شد؛ اینبار توأم با هدف‌گیری کانون خارجی آشوب و یکسره شدن کار اسراییل و عربستان
۱۴۰۱/۲/۲۵

پرسش مخاطب و پاسخ اینجانب

#پرسش:
فایل صوتی‌تون رو گوش دادم. 
سوالی که دارم اینه همزمان با این طرح و شاید قبل‌تر از این، بعضی از کارشناسان اقتصادی (آقای جبرائیلی پررنگ‌تر) به این موضوع اشاره داشتن که اساسا این طرح برگرفته از ایده‌های نئولیبرالیسم هست و توسط افرادی به عنوان کارشناس و مشاور اقتصادی به دولت ارائه شده که راهبردی که اتخاذ کردن دقیقا همانی است که برای شیلی اتخاذ شده بود و از اون‌ها با عنوان شاگردان مکتب فریدمن و بچه‌های شیکاگو یاد می‌کنن. حتما مطالبی که با این  هشتگ‌ها نوشتن رو خوندین. 
جدا از بحث‌هایی که تو سطح بین‌المللی مطرح کردین می‌خواستم بدونم آیا واقعا این طرح می‌تونه کارا باشه یا از چاله به چاهه؟

#پاسخ:
آقای جبرائیلی و دیگران چالش اجرای این طرح را به درستی تشخیص دادند که البته به استناد تلاش همیشگی دشمن در وارد کردن ضربه به کشور از جمله در سنوات گذشته، موضوع ناپیدا و پیچیده‌ای هم نبود.
چیزی که این دوستان را دچار اشتباه محاسباتی کرده، عدم توجه به آن روی سکه، یعنی وضعیتی است که به دلیل تبعات وخیم تداوم وضع موجود، با تکانه‌های به مراتب شدیدتر اقتصادی و امنیتی و مشخصا قحطی مواجه شویم.

 

دریافت فایل صوتی با عنوان «تحلیل و بررسی ابعاد اقتصادی، امنیتی و رسانه‌ای تصمیم دولت درخصوص حذف ارز ترجیحی»:
drive.google.com/file/d/146nE3dBiJhVWiXvBQXZIb7LReWL1Ozuk/view?usp=sharing