🔸پیام مخاطب:
آقای قدیری عزیز
این طرح استیضاح روحانی پوست موز زیر پای نظامه.
اعتراضات دی ماه ۹۶ بهشون ثابت کرده کلید واژه معیشت پتانسیل اعتراضات تحول خواهانه و دموکراسی طلبانه ی سال ۸۸ رو نداره.
حالا می‌خوان اعتراضات رو با دو بال معیشت و آزادی به کف خیابان بیارن.
خشونت از طرف معیشت طلبان و مدیریت توسط دموکراسی خواهان.
علاوه بر اون رفتن روحانی برای مردم نشانه ای از ضعف جمهوری اسلامی هست و آغازی بر دومینوی سقوط.
در مرحله بعد مسئولیت با رهبری خواهد بود و حمله به سنگر آخر.
به نظر بنده موندن روحانی و کار کشیدن ازش به هر نحوی به مراتب عقلانی تر هست تا کنار گذاشتنش و تبعات احتمالیش من جمله شلوغ شدن دانشگاه ها و ایجاد ذهنیت کودتا توسط سپاه.
🔹پاسخ اینجانب:
چرخش روحانی به ادبیات انقلابی، صرفا تاکتیکی و برای خام کردن اصولگرایان و رهایی از مهلکه استیضاح است.
روحانی دیگر پایگاه اجتماعی ندارد که کسی برای بقای او به خیابان بریزد.
الان جامعه نیاز به امید دارد و دولت نیاز به پاکسازی و تغییر راننده، که هر دو هدف با استیضاح روحانی محقق می شود.
ضمنا ذهنیت کودتا توسط سپاه هم محلی از اعراب ندارد، چراکه پیشتاز بحث استیضاح، اصلاح طلبان اند، نه نظامیان و نه حتی اصولگرایان.
بماند که هدف اصلاحات فرار از روسیاهی حمایت های گسترده از روحانی در دو دوره انتخابات و نجات اعتبار نداشته و سرمایه اجتماعی خویش است.
البته منکر طرح دشمن برای ضربه زدن به هر بهانه و در هر شرایطی، اعم از بقا یا فنای روحانی نیستم.
