احمد قدیری

اخیرا دیدم سایت توقیف شده‌ی جهان نیوز لیست مبسوط و مستندی از مفاسد اصلاحات و کارگزاران منتشر کرده بود (yon.ir/xxAU) که اگر آن را به موارد زیر اضافه کنیم فهرست نسبتا کاملی از مفاسد کلان اقتصادی در معرض قضاوت عموم قرار خواهد گرفت. نکته‌ی قابل توجه آنکه در این میان رد پای خانواده‌ی «ه» کم و بیش در تقریبا تمام این مفاسد مشهود است:

میرحسین موسوی اکنون در ویلایی 1011 متری زندگی می کند. وی در این منزل زمان نخست وزیری زندگی می کرد و بعد از آن به درخواست او و با موافقت رئیس جمهور وقت (هاشمی) این خانه به یک هفتادم قیمت روز به وی واگذار می شود!

دکل نفتی گم شده مربوط به پسر مهاجرانی وزیر لندن نشین خاتمی است.

ماجرای فیش های نجومی 397 مدیر این دولت و توجیه روحانی در ابتدا و دفاع جهانگیری که گفته بود «بانک ها مظلوم اند» و نوبخت که گفت «این ها ذخیره های نظام اند» قابل توجه است. جالب آنکه درفاصله‌ی سال های 89 تا 93 اسحاق جهانگیری، معاون اول روحانی و مسئول برخورد با مفاسد اقتصادی و حقوق های نجومی، به همراه دیگر اعضای هیئت مدیره شرکت سیمان تهران، جمعا 865 میلیون تومان پاداش دریافت نموده اند.

تاسیس صرافی بدون مجوز در زمان اوج نوسانات ارزی توسط فریدون و شریکش (علی صدقی، رئیس نجومی بانک رفاه) موضوع ناپیدایی نیست.

اختلاس 800 میلیارد تومانی باند سرخه در دولت کنونی و ارتباطش به «ف» نیز جالب است.

وقف دانشگاه آزاد به ارزش 250 هزار میلیارد تومان (با احتساب دلار هزار تومانی در سال 88 معادل 250 میلیارد دلار) توسط هیات امنای دانشگاه (هاشمی، میرحسین موسوی، حسن خمینی و جاسبی) در حالی صورت گرفت که در دولت قبل دست این افراد از این دانشگاه متعلق به بیت المال کوتاه شد و در نتیجه تصمیم گرفتند در وقفی نامشروع خود را متولی وقف قرار داده و سهمی به ظاهر قانونی را به عنوان متولی از این بابت از درآمدهای کلان دانشگاه برداشت نمایند که با مانعیت مقام معظم رهبری، این طرح شوم خنثی گردید.

در آخرین نمونه از اختلاس های کلان دولت روحانی، 8000 میلیارد تومان از صندوق ذخیره‌ی فرهنگیان اختلاس شد که حدود نیمی از آن (3800 میلیارد تومان) تنها سهم شخص مدیر عامل بود.

در توضیح آنچه به دولت دهم منسوب می کنند:

بابک زنجانی به اذعان خودش از رانندگی رئیس بانک مرکزی دولت هاشمی به مسئولیت خطیر توزیع ارز در کشور رسید و شد آنچه شد! جالب آنکه وی در انتخابات 92 کمکی بلاعوض و 5 میلیارد تومانی به ستاد روحانی نمود و دو نوبت مورد تقدیر اکبر هاشمی و حسن روحانی قرار گرفت. حال با توجه به امکانی که برای او در فروش نفت محیا بود، در دولت دهم فروش بخشی از نفت به کشورهای دیگر در زمان تحریم به وی واگذار شد که همین امر مستمسک نسبت دادن مفاسد وی به دولت دهم گشت.

فساد بانکی 3000 میلیارد تومانی که مربوط به شرکت امیر منصور آریا است، اختلاسی متعلق به بخش خصوصی بود که به برکت نظام اسلامی، عامل آن اعدام شد و 5000 میلیارد تومان از اموال وی (2000 میلیارد تومان بیش از آنچه دزدیده بود) مصادره گردید. خاوری، رئیس وقت بانک ملی نیز که در این فساد مشارکت داشت، از مدیران قدیمی و باسابقه‌ی بانکی بود که نسبت فکری اش با هاشمی و حمایت انتخاباتی از او در سال 84 موضوع پنهانی نیست.

فساد رحیمی در پرونده‌ی بیمه مربوط به زمان قبل از معاون اولی وی بود، و البته وقتی احمدی نژاد در اقدامی سهل انگارانه او را به عنوان معاون اول برگزید، اصولگریان بسیاری انتقاد کردند که چرا یک مهره‌ی هاشمی (استاندار کردستان در زمان هاشمی) که متهم به فساد اقتصادی است را در دولت خود آن هم در این سمت منصوب کرده است. جالب آنکه احمدی نژاد تا روز آخر دولتش مانع برخورد قضایی با رحیمی شد و دست درازی به کابینه را خط قرمز خود نامید.

کمتر از 700 میلیارد دلار (رقم دقیق 623 میلیارد دلار) درآمد نفت ایران در 8 سال احمدی نژاد، که عده ای آن را با سوال «این پول ها کجا رفت؟» طوری وانمود می کنند که انگار دزدیه شده است، صرف هزاران پروژه‌ی ملی و استانی و بودجه جاری و عمرانی کشور شد که شرح هزینه کرد این مبالغ به صورت تفکیکی قابل مشاهده است (yon.ir/fw4u).