۱. صدام #توافق_الجزایر را نادیده گرفت و بعد از انقلاب، وضعیت #صلح را به جنگ مبدل کرد.
۲. پس از ۵۹۸ و پذیرش #آتش‌بس، فروغ جاویدان را رقم زد.
۳. بعد از پایان جنگ نیز به #کویت حمله کرد.
با این وصف، تصور پایان‌پذیری جنگ پس از آزادی خرمشهر و عدم تبدیل وضعیت #آتش‌بس به جنگ، توهم نیست؟
رویکرد شیطان و اعوان و انصارش گواه سیاست سواری گرفتن از مرکب های کرایه ای و در آخرین منزل ذبح آنان پس از تاریخ مصرف، برای دیگر مصارف است.
یادمان نرفته خیانت آمریکا به صدام و صدام به کویت را.
یا هورا کشیدن های مکرر برای سخنان ساختار شکنانه خاتمی در دوران ریاست جمهوری اش و در عین حال طرح عبور از خاتمی توسط همان جریان بعد از تعدیلی که نسبت به برخی مواضع اش داشت.
تا اینجای کار البته موضوع جدیدی در میان نیست و تا بوده چنین بوده.
اما آنچه حقیقتا باعث حیرت است مواضع زیکزاکی و لحظه ای کانال روحانی (آمدنیوز) در استفاده از عناصر سوخته است!
تا جایی که بتوانند مواضع آزاده نامداری را در تایید روحانی پوشش می دهند، بعد که احساس می کنند می توانند خبطش را پای دین بنویسند، او را بی درنگ پای منافع بزرگتری ذبح می کنند.
یا در نمونه اخیر از اعتصاب غذای بقایی چماقی برای کوفتن بر سر قوه قضائیه می سازند و در عین حال تنها به فاصله چند پست، برای آنکه دور بر ندارند، در عین نامشروع خواندن ریاست جمهوری احمدی نژاد در سال ۸۸، کهریزک را چماق کرده بر سر همین قهرمانانِ لحظه ای می کوبند و بعد که دوباره احساس می کنند می توان از کارت بقایی علیه نظام استفاده کرد، مجدد «سواری و ذبح» است و «ذبح و سواری» نسبت به مرکب های استیجاری...
