دوباره روحانی، دوباره کرسنت و توتال

در گفت و گو با فارس مطرح شد: ماموریت روحانی بردن کشور به «نقطه بی بازگشت» است

احمد قدیری مسئول سیاسی بسیج دانشگاه علامه طباطبائی در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری فارس در زمینه توافق دولت یازدهم با توتال فرانسه اظهار داشت: توافق با توتال هزینه‌های قول و قرارهای شفاهی ظریف و کری و سهل انگاری در تضمینات قرارداد و ناشی از عیوب ساختاری و حقوقی فاحشی چون مکانیسم ماشه است. دولت به خیال خود می‌خواهد انگیزه‌های بدعهدی نسبت به برجام را با اعطای امتیازات اقتصادی به طرف غربی پایین بیاورد، حال آنکه طبق قرارداد با توتال، ریسک تحریم‌های جدید و یا بازگشت تحریم‌های سابق نیز برعهده ایران است.

وی افزود: وام دادن اقتصاد به سیاست روش و منش آل سعود است حال آنکه عربستان هم که به پیشبرد دیپلماسی با نفت معروف است، پول نفت را می‌دهد، اما دولت روحانی امتیاز میادین نفتی را می دهد که به مراتب بدتر و ننگ ‌آورتر است.

این فعال سیاسی خاطر نشان کرد: فرانسه که در مذاکرات نقش «پلیس بد» را داشت اکنون در نقش «پسر خوب» وارد شده و دولت را با قرادادهایی چون فروش ایرباس‌های مرجوعی و اکنون حاضر شدن بر سرسفره آماده فاز 11 پارس جنوبی به معنای حقیقی کلمه می‌دوشد.

این دانشجوی دکتری حقوق بین الملل گفت: دولت می‌گوید متن توافق را منتشر نمی کنیم اما شما به ما اعتماد کنید، چطور می توانیم به بانیان کرسنت و استات اویل اعتماد کنیم؟ این درحالی است که دراینجا قاعده استصحاب جاری است، یقیق سابق نسبت به مفاسد کلان مدیران نفتی و اکنون عدم علم نسبت به توافق محرمانه کنونی که تکلیف وضعیت فعلی را نیز مشخص می کند.

قدیری افزود: قبلا یکبار 60 میلیون دلار توتال به مسئولان نفتی رشوه داده بود که رشوه دهنده در آمریکا مجازات شد و رشوه گیرنده در ایران ارتقا مقام یافت، دو سوال اینجا طبیعتا مطرح می‌شود که آیا بازهم پای رشوه در میان بوده و دوم اینکه چقدر؟

قدیری گفت: در برجام که نوابغ دولت با خردجمعی شان متن را با افتخار منتشر کردند، دیدیم که خروجی ای جز خسارت نداشت، اکنون که حتی متن را هم جرات نمی کنند منتشر کنند! اینکه چه خساراتی بر ملت تحمیل شده را خدا می داند!

مسئول سیاسی بسیج دانشگاه علامه طباطبایی اظهار داشت: دولت هنوز متوجه نشده که آنچه برای مردم و حتی مسئولان ایرانی ممنوع و محرمانه می نماید، همچون توافق محرمانه این دولت با آژانس انرژی اتمی، دیر یا زود سر از تارنمای وزارت خارجه آمریکا در می آورد. این درحالی است که شفافیت اطلاعات و «حق دانستن» یکی از بندهای حقوق شهروندی آقای روحانی بود. مگر اینکه بگوییم آن مورد نیز همچون دیگر وعده‌ها صرفا کارکرد انتخاباتی داشت.

قدیری گفت: سیاست دولت و ماموریت شخص آقای روحانی بردن کشور به «نقطه بی بازگشت» است، جایی که بواسطه تعهدات بین المللی، دیگر کاری از کسی ساخته نباشد، گواه این مطلب برجام، سند 2030 آموزش، توافق آب و هوایی پاریس و اکنون نیز توافق نفتی توتال و نیز توافق حقوق معنوی برن است.

وی افزود: جالب و عجیب است که لاریجانی اثبات کرده، جایگاه مجلس رابطه مستقیمی با کیستی رئیس جمهور وقت دارد. اگر احمدی نژاد رئیس جمهور باشد، همه چیز دولت به مجلس مربوط است از تغییر ساعت کار ادارات تا تصدی صندوق تامین اجتماعی و خلاصه مجلس به معنای تام کلمه در رأس امور است، اما اگر همزاد سیاسی لاریجانی، روحانی بر سر کار باشد، مجلس تحت امور است! آنچنانکه آقای لاریجانی شخصا استدلال می کند نیازی به ورود بررسی برجام در مجلس نیست و وقتی نیز مجبور می شود برجام را بررسی کند 20 دقیقه ای از آن می گذرد و اکنون نیز اتفاق مشابهی در خصوص توافق های نفتی افتاده که در تضاد با اصول قانون اساسی و قاعده نفی سبیل است.

احمد قدیری در پایان خاطرنشان کرد: همه بدانند که سیاست دانشجویان در برابر این بدعت های غیر قانونی، سکوت و اکتفا به بیانیه نیست که سیاست مشت آهنین است و ما اجازه تاراج منافع ملی را به چپاولگران داخلی و خارجی نمی دهیم.

منبع: farsnews.com/newstext.php?nn=13960423000404