چند سال در این کانال، برای اعزام کربلا اولی‌ها به پیاده‌روی اربعین، شماره کارت اعلام می‌کردیم تا بتوانیم کسانی که تاکنون به زیارت عتبات مشرف نشده‌اند را در بهترین و توصیه شده ترین زمان و با کمترین هزینه ممکن، راهی نماییم.
امسال با توجه به مشغله‌ها و عدم امکان صرف زمان برای راستی‌آزماییِ مستحق و کربلا اولی بودن افراد، بنای اعلام شماره کارت نداریم و البته درخواست دارم شما مخاطبان عزیز، خود در حد توان مالی‌تان، اهتمام ویژه‌ای به این مهم داشته باشید.
فرض را بر اطلاع شما از احادیث متعدد درخصوص ثواب بی‌حد و حصر به زیارت رفتن خود و به زیارت فرستادن دیگران می‌گذارم و در این باره مطلبی نمی‌گویم.
اما چرا بر اعزام «کربلا اولی‌های مستحق» در «ایام اربعین» تأکید دارم؟
مستحق و کربلا اولی؛ زیرا طبیعتا اولی‌تر از هرکسی حتی خود ما هستند.
اربعین؛ زیرا علاوه بر تاکید ویژه احادیث بر آن، با مبلغ حداقلی ۲میلیون تومان، می‌توان صفر تا صد هزینه مستحقان را در این ایام خاص که هزینه خوراک و اقامت تماما با موکب‌ها است پوشش داد و با کمتر از آن رقم نیز می‌توان کمک هزینه سفر را پرداخت نمود.
در غیر این صورت و به فرض که در آینده نزدیک، مسائلی چون فراگیری کرونا و ناآرامی‌های سیاسی عراق، امکان زیارت رفتن و فرستادن را اساسا از ما سلب نکند، در دیگر ایام سال، حداقل هزینه هر نفر برای زیارت پروازی حدود ۱۰میلیون تومان است.
فرصت را از دست ندهید و فریب اغوای شیطانی «بهتر است این هزینه خرج فقرا شود» را نخورید، زیرا اولا بنابر تجربه شخصی، این گزاره فقط برای منصرف کردن ما از چنین کارهای خیری کاربرد دارد و هیچگاه خرج فقرا نخواهد شد؛ نشان به آن نشان که افرادی که برای راهی زیارت نمودن دیگران حاضر به هزینه کردن نیستند، برای خیرات و نذورات محرم و غیرمحرم که دست مردم می‌رسد و اصطلاحا خرج فقرا می‌شود نیز هزینه‌ای نمی‌کنند! ثانیا خاستگاه و انگیزه تقریبا تمام خیّرین کشور، همواره مسائل دینی و معنوی و اعتقاد به «زندگی پس از زندگی» بوده و کربلایی کردن افراد، مصداق بارز انسان سازی و خَیّر پروری است.
نکته‌ای که می‌ماند یکی اینکه در شناسایی افراد حتما دقت نمایید و به ادعای آنان در مستحق و کربلا اولی بودن اکتفا نکنید و دیگر آنکه خودتان پیشگام شناسایی شوید و با توجه به اندک زمان پیش‌رو در این خصوص شتاب نمایید.
در پایان، حدیثی از امام باقر علیه السلام تقدیم می‌گردد: حسین، بزرگ مرد کربلا، مظلوم و رنجیده خاطر و لب تشنه و مصیب زده به شهادت رسید. پس خداوند، به ذات خود قسم یاد کرد که هیچ مصیبت زده و رنجیده خاطر و گنهکار و اندوهناک و تشنهاى و هیچ بَلا دیدهاى به خدا روى نمىآورد و نزد قبر حسین علیه السلام دعا نمىکند و آن حضرت را به درگاه خدا شفیع نمىسازد، مگر اینکه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مىکند و گناهش را مى‌بخشد و عمرش را طولانى و روزىاش را گسترده مىسازد. پس اى اهل بینش، درس بگیرید!
مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل، ج ۱۰، ص ۲۳۹
