ابتکار این دیپلماسی الهیاتی به نام پاپ ثبت است، نه آقای سیستانی.
ضمن آنکه پیام پاپ نیز از این اقدام روشن است؛ وزن دادن به مرجعیت عراق، و زعیم شیعیان معرفی کردن جناب سیستانی!
مشابه اقدام شاه در تسلیت گفتن فوت آیت‌الله بروجردی به آیت‌الله حکیم با هدف کاستن از اعتبار حوزه قم و امام.
پی‌نوشت: دیدار دو رهبر مذهبی، حتما پسندیده و مبارک است.
مشکل اما متن دیدار نیست، فرامتن آن است.
اینکه عده‌ای ساده یا مغرض با «سرنوشت‌ساز» نامیدن یک عکس یادگاری، درصدد وزن دادن بیش از حد به آیت‌الله سیستانی هستند و طوری القاء می‌کنند که گویی ایشان مرجع «صلح» است و رهبر انقلاب مرجع «جنگ»؛ و این درحالی است که منطقه را از شر داعش، نه دعا و تسبیح پاپ نگه‌داشت و نه سکوت و هیبت آیت‌الله سیستانی؛ بلکه تدبیر و تصمیم فرمانده کل‌قوا و ولی‌امر مسلمین جهان و حضور قاطع و به‌موقع حاج‌قاسم و نیروهایش بود که نگذاشت پیروان ادیان الهی در شام توسط تروریست‌های خون‌آشام قتل‌عام شوند.
