کمک‌های غیرنقدی

نزدیک عید هست و خانه تکانی.

خیلی از مردم لوازم اضافه خود را از کابینت و کمد و انبار بیرون می‌کشند و اگر داخل سطل‌های زباله نگذارند، در بهترین حالت بیرون خانه رها می‌کنند تا نصیب معتادان یا جمع کنندگان مواد بازیافتی شود.

‏قبلا در شهرداری تهران سامانه‌ای بود برای دریافت وسایل اضافه منازل.

امیدوارم نهادهایی چون شهرداری و کمیته امداد پیش از فرا رسیدن نوروز، با قید فوریت چنین امکانی را فراهم کنند تا ده‌ها میلیارد تومان جنس دست دوم قابل استفاده از منازل مردم جمع‌آوری و میان نیازمندان توزیع شود.

پشت نقاب قانون

درد اصلاح‌طلبانی که از تغییر آیین‌نامه ضوابط انتخاب شهردار می‌گویند «قانون» نیست که اگر بود، تن به قانون اساسی و قوانین موضوعه می‌دادند و مکررا به وظایف قانونی شورای نگهبان و حکم قانونی قصاص حمله نمی‌کردند و در دفاع از عنصر معلوم‌الحالی چون نجفی، همسر مقتولش را پرستو نمی‌نامیدند.
‏دردشان انتقام انتخابات است با نقاب «قانون‌گرایی».
کیست که نداند آیین‌نامه را عده‌ای گذاشته‌اند و دیگران قانونا حق تغییر آن را دارند.
این وسط، بازی‌خوردن برخی تأسف‌آور است که گمان می‌کنند برای ساکت نمودن طرف مقابل نباید هیچ بهانه‌ای بگذارند؛ غافل از آنکه بهانه‌جویی‌ها تمامی ندارد!

کسب و کارهای تلگرامی و چالش فیلترینگ

مدتی است با فیلتر تلگرام شاهد ابراز نگرانی هایی هستیم از بی کار شدن عده ای که کسب و کاری در تلگرام راه انداخته اند. اما چرا نباید این سخن را جدی گرفت؟

۱. اکثر قریب به اتفاق آنچه به عنوان کسب و کارهای کساد شده تلگرامی از آن یاد می شود، ناظر به کانال های فروش اجناس خارجی و عموما قاچاق است که اثر مهلک و مخربی برای اقتصاد دارند.

۲. هم عرضه و هم تقاضا محدود و معین است و از رونق افتادن این کانال های بی هویت و فراری از پرداخت مالیات، شاید خونی تازه به رگ های مغازه هایی تزریق کند که یک به یک در حال بسته شدن و تغییر شغل هستند، مغازه هایی که بیشترین میزان درآمد پایدار شهرداری ها را تأمین می کنند.

۳. کسب و کارهای اینترنتی تعطیل نمی گردند، بلکه از قالب و فضایی به قالب و فضایی دیگر تغییر شکل می دهند. البته طبیعی است که کانال هایی که مدتی با سرقفلی و نام و نشانی خاص، شهره شده بودند جای خود را به رقیبان تازه نفس دهند. آسیاب به نوبت!