انتقام و انتقام

 

هر اقدام امنیتی دشمن پیوست عملیات روانی دارد.
حمله به رهبری با کلیدواژه ‎#انتقام و ‎#صبر_استراتژیک، پیوست خرابکاری نطنز است.
درحالی که چک‌های نقد شده انتقام ایران بسیار، و موارد زیر مشت نمونه خروار است؛ فارغ از تلفات روزانه آمریکا در عراق و حملات پهپادی هفتگی انصارالله به عربستان:

#سال_۱۳۹۸
انهدام پهپاد گلوبال هاوک توسط ایران
آتش سوزی در پالایشگاه ایالت پنسیلوانیا آمریکا
توقیف نفتکش انگلیسی توسط ایران
حمله گسترده به تأسیسات نفتی آرامکو
آتش سوزی گسترده جنگل‌های کالیفرنیا
حمله موشکی ایران به پایگاه‌های عین‌الاسد و اربیل
آتش سوزی در پالایشگاه ایالت لوئیزیانا آمریکا
آتش سوزی در پالایشگاه ایالت کالیفرنیا آمریکا
آتش سوزی در پالایشگاه اسرائیل
حمله راکتی به پایگاه آمریکایی التاجی در عراق
#سال_۱۳۹۹
آتش گرفتن ناو آمریکا
شروع آتش سوزی جنگل‌های کالیفرنیا و اورگون
انفجار فضاپیمای آمریکا
حملات گسترده سایبری به اسرائیل
حملات گسترده سایبری به آمریکا
آتش‌سوزی پالایشگاه حیفا
آتش‌سوزی در ریاض عربستان
انفجار مهیب در نشویل آمریکا
توقیف کشتی کره در خلیج فارس
انفجار فضاپیمای آمریکایی
حمله موشکی مقاومت به پایگاه آمریکا در اربیل
آتش‌سوزی گسترده در منطقه کمپ تاون در کالیفرنیا
انفجار در کشتی اسراییلی در دریای عمان
حمله راکتی مقاومت عراق به پایگاه عین‌الاسد 
حمله گسترده به کاروان‌های لجستیک آمریکا در یک روز
حمله گسترده پهپادی و موشکی ارتش یمن به عربستان

قواعد بازی

 

چرا انتقامی مشابه واکنش به ترور سردار سلیمانی، برای شهید فخری‌زاده متصور نیست؟
ترور حاج قاسم، هدفگیری مستقیم ارتش آمریکا توأم با قبول مسؤلیت توسط آن کشور بود و پاسخ درخور را می‌طلبید: اقدام نظامی آشکار و مستقیم.
اما جنگ اطلاعاتی یا نیابتی قواعد خاص خود را دارد؛ بدون گذاشتن ردپا زده‌اند؛ بدون گذاشتن ردپا خواهیم زد.
بعد از دور اول ترورهای دانشمندان هسته‌ای در دولت سابق، معاون موساد ترور شد.
کار چه کسی بود؟ نمی‌دانیم!
همچنین بعد از آتش‌افروزی‌های سریالی خردادماه در کشور، سلسله آتش‌سوزی‌های غرب آمریکا را شاهد بودیم.
کار چه کسی بود؟ باز هم نمی‌دانیم!
اما می‌دانیم گاهی تجاهل العارف لازم است.
حتی اگر بدانیم چه کسی زده و چرا، نباید به روی خود بیاوریم؛ زیرا علنی کردن خوردن، علنی کردن زدن را هم می‌طلبد و برای افکار عمومی انتظار ایجاد می‌کند.
می‌زنند، به روی خود نمی‌آورند؛ می‌زنیم، به روی خود نمی‌آوریم.
همه چیز را لازم نیست علنی کرد تا همه بدانند؛ کافی است آنکه باید بداند، بداند.
همین مقدار بدانیم که اگر دولت واداده و حقیر است، درعوض سیدعلی خامنه‌ای، فرمانده کل قوا، مقتدر و منتقم است.

یک تراژدی و چهار فرضیه

۱. کشتی به مقصد کره جنوبی بوده که بر اثر تصادف، به دلیل اشتعال زا بودن محموله منفجر می گردد.

۲. کشتی به مقصد کره جنوبی بوده که بر اثر شلیک یا خرابکاری منفجر می گردد.

۳. کشتی به مقصد کره شمالی بوده که برای گریز از ردیابی اقدام به خاموش نمودن سیستم های راداری و مخابراتی خود می نماید که در نتیجه منجر به تصادف دریایی می گردد.

۴. کشتی به مقصد کره شمالی بوده که فارغ از روشن یا خاموش بودن سیستم راداری و مخابراتی، بر اثر شلیک کشتی یا زیردریایی آمریکا منفجر می گردد.

حقه های آشنا

رئیس جمهوری بر سر کار است که تماس تلفنی اش با وزیر در خصوص پیگیری آتش سوزی نفتکش و فوت خدمه ایرانی، آن هم یک هفته پس از وقوع حادثه، آنقدر دست آورد بزرگی تلقی می شود که خبر اول مهمترین بخش خبری سیما را به خود اختصاص می دهد!

#صداوسیمای_روحانی

پی نوشت: کجای دنیا دیده یا حتی شنیده اید یک هفته پس از وقوع حادثه، تکاورانی که قرار است پس از تلفن رئیس جمهور اقدام به نجات(!) جان خدمه ایرانی نفتکش نمایند، با کت و شلوار و سلام و صلوات در برابر دوربین و جلوی آقای وزیر، برای اعزام به صف شوند!

یک تیر و دو نشان

حادثه تروریستی تهران، سعی در القای این پیام برای قطر داشت که به کمک ایران در برابر ائتلاف عربستان امیدی نداشته باشید، اگر اراده کنیم به مرکز حاکمیت جمهوری اسلامی نیز حمله می کنیم.