مهمترین مصادیق مدیریت هشت ساله تهدید بحرانزایی به نام روحانی توسط رهبر انقلاب:
۱. تلاش برای اصلاح مسیر و محتوای مذاکره با «جواز» از سر اجبار و «تمجید» از مذاکره کنندگان و تشخص دادن به آنان
۲. خنثی کردن توطئه آشوب و بیدولتی با حمایت از مصوبه منتسب به سران در قضیه افزایش سه برابری قیمت بنزین
۳. جلوگیری از هرجومرج و بحران سیاسی امنیتی ناشی از بیدولتی با مخالفت با استیضاح روحانی و دفع مقدم استعفای او از طریق اصرار به ادامه کار رییسجمهور تا آخر
۴. جلوگیری از توطئه قتل عام کرونایی مردم با ایجاد ستاد کرونا و سپردن فرمان آن به دست روحانی
۵. جلوگیری از آسیب و تلفات مردم ایران با ممنوع اعلام کردن واردات واکسن پرتلفات آمریکایی و انگلیسی و همزمان خلع اهرمِ فشار مذاکراتی از آمریکا به واسطه بستن باب واردات واکسن از آن دو کشور
۶. جلوگیری از فشار معیشتی و آشوب ناشی از آن با دستور به «رزمایش همدلی» و توزیع گسترده و مستمر اقلام خوراکی به عاملیت نهادهای زیرمجموعه رهبری
۷. واداشتن دولت به کار و هماهنگی با دیگر قوا با تدبیر جلسات سران سه قوه و لازم الاجرا اعلام کردن مصوبات آن
۸. جلوگیری از آسیبهای سوء مدیریت اقتصادی دولت با یاری رساندن نهادهای انقلابی زیرنظر رهبری به تولید و اشتغال
۹. کنترل دولت و مهار مفسدین با انتصاب آیتالله رییسی به ریاست قوه قضائیه
۱۰. جلوگیری از تمدید دولت ترامپ با مخالفت مطلق با مذاکره ایران و آمریکا و خالی گذاشتن دست رییسجمهور آمریکا برای انتخابات
۱۱. تغییر محاسبه دشمن در حمله به ایران با فرمان به رزمایشهای متعدد نظامی
۱۲. تغییر محاسبه دشمن و واداشتن آن به عقب نشینی، با ایجاد توازن وحشت و وارد کردن ضربات امنیتی متعدد و متقابل به آمریکا، اسرائیل و سعودی