اخیرا معتبرترین سایت نظامی جهان (GFP) که آمار و رتبه نظامی کشورها را مورد ارزیابی قرار داده، بررسی کردم.
نکات مهم قابل ذکری وجود دارد:
یک. اصولا بخشی از توانایی‌های نظامی سری است و لذا در محاسبات و رتبه‌بندی‌های آشکار محاسبه نمی‌شود.
دو. به‌خلاف تصور عموم، رتبه نظامی کشورها صرفا ناظر به قدرت و تجهیزات نظامی نیست.
مؤلفه‌های وسعت، جمعیت، اقتصاد، ذخایر نفتی و از این قبیل نیز در محاسبات سایت مذکور لحاظ شده است.
سه. برتری یک کشور الزاما به معنای برتری در نیروهای زمینی، دریایی و هوایی نیست. بلکه میانگین قوای نظامی ملاک قرار داده شده است. چه آنکه روسیه و چین با وجود برتری نیروی زمینی از آمریکا، پس از این کشور و در رتبه دوم و سوم جهان قرار دارند.
چهار. اساسا به دلایل پیش‌رو، اطلاعات منتشره از توان نظامی کشورها با وجود ارزشمندی نسبی، محل اشکال است و رتبه‌بندی اعلام شده اعتبار ندارد:
۱. نگاه کمی به عدوات نظامی.
به این صورت که کیفیت و نوع جنگ افزارها مطلقا ملاک قرار نگرفته، بلکه تنها تعداد آن لحاظ و مقایسه شده است.
۲. لحاظ نکردن پهپادها در زمره توان نیروی هوایی.
درحالیکه توان نیروی هوایی با تفکیک و جزییاتی نظیر هواپیماهای جنگنده، بمب‌افکن، ماموریت ویژه و حتی آموزشی بیان گشته اما توان پهپادی اساسا محاسبه نشده است که با لحاظ این مؤلفه مهم، توان هوایی و رتبه نظامی ایران ارتقاء می‌یابد.
۳. عدم محاسبه توان موشکی کشورها.
به نحوی که نه تنها قدرت تخریب، برد، دقت و سرعت موشکی لحاظ نشده، بلکه حتی تعداد آن نیز در محاسبات نیامده است.
محاسبه این مؤلفه اساسی، به تنهایی برای تغییر تمام معادلات نظامی کافی است.
۴. عدم توجه به توان اتمی کشورها و مجهز بودنشان به تسلیحات ممنوعه شیمیایی و بیولوژیک.
۵. لحاظ نکردن نهضت‌های نظامی متحد ایران در منطقه که در نقش ارتش برون مرزی کشور ایفای نقش می‌کنند، تغافل آشکار دیگری است که به زیان رتبه ایران است.
۶. بی‌توجهی به توان پدافندی کشورها.
با این تفاسیر و مؤلفه‌های مهمی که هر کدام به تنهایی برای تأثیر بر توان و رتبه کشورها کافی است، باید گفت گرچه جمهوری اسلامی ایران با رتبه ۱۴ اعلام شده، بالاتر از کشورهایی نظیر آلمان، عربستان، رژیم صهیونیستی، کانادا و کره شمالی قرار دارد اما با لحاظ کردن مؤلفه‌های راهبردی توان موشکی، پهپادی و پدافندی، نهضت‌های منطقه‌ای و تسلط بر تنگه‌های هرمز و باب‌المندب، بی‌تردید جزء ۱۰ قدرت برتر نظامی جهان قرار می‌گیرد.
حال اگر با این استعداد نظامی و موشکی، به تسلیحات اتمی نیز مسلح شویم، به قدرت بلامنازع مرکز جهان در نیمه غربی آسیا بدل خواهیم گشت.
